Gisteren naar het lijsttrekkersdebat van RTL 4 gekeken. Gelukkig werd het verschil in de standpunten van de partijen een stuk duidelijker dan bij het premiersdebat, dat zondag toch voornamelijk bedoeld leek om elkaar vliegen af te vangen. De sfeer was rustiger en voor mij als kijker was het makkelijk om de discussie te volgen, ook al omdat de bijeenkomst goed geleid werd door Rik Nieman.
Jammer dat Job Cohen toch weer ging hakkelen. Meteen gejoel uit het publiek. Maar over het algemeen was hij lekker relaxed en wist de standpunten van de PvdA op een goede manier voor het voetlicht te brengen. Emile Roemer was een grote verrassing. Een prettige spreker, met gevoel voor humor en een eerlijke, open uitstraling. Femke Halsema deed het inhoudelijk goed, maar haar grachtengordelaccent kwam toch wel weer veel naar boven. Dat schept afstand met bepaalde groepen kiezers. Pechtold deed het gewoon goed.
Geert Wilders was een karikatuur van zichzelf. Hield zich niet aan de stellingen en kwam maar steeds weer met zijn stokpaardjes op de proppen. Af en toe leidde dat tot gehoon. Mark Rutte was gewoon zoals Rutte altijd is, alleen leek hij in deze grotere groep minder in zijn element. Er waren opeens ook allerlei aanvallen richting hem, en dat maakt debatteren voor hem duidelijk minder leuk. En dan onze Jan Peter Balkenende, want hij is toch eigenlijk van ons allemaal. Zo schattig, zoals hij reageerde op een aanval van Rutte (“U bent net een verkoper die langs de deur gaat met politieke woekerpolissen!”) door “Tjonge, jonge, dat is wel een heel stevige”te zeggen. Ik ken niemand die “Tjonge, jonge” zegt. Het doet me denken aan de Kameleonreeks. In die tijd gebruikte leuke Hollandse jongens deze krachttermen nog. Ik hoor Sietse al tegen zijn broer zeggen: “Tjonge, jonge, dat is een grote”en dan gaat het over de vis die ze net gevangen hebben.
De analyses achteraf bij RTL 4 en Nova waren al niet minder interessant. Bij RTL 4 was men vooral weer heel erg niet te spreken over Cohen. Men vond dat hij door een grapje te maken tegen Femke Halsema :
”Mevrouw Halsema, het is wel de bedoeling dat wij dit soort zaken altijd paraat hebben”(of zoiets dergelijks),
op het moment dat zij even niet op een getal kon komen, juist zijn eigen fouten uit het verleden weer beklemtoonde. En ik maar denken dat het leuke zelfspot was, waar in de politiek wel wat meer gebruik van mag worden gemaakt.
En van Rutte werden positieve dingen gezegd, terwijl ik vond dat hij het het slechtste had gedaan. Nu ben ik al geen grote fan van Mark, daar kom ik eerlijk voor uit. Sinds ik in een interview met Kidsweek las dat hij met zijn vrienden over vrouwen en auto’s praat (“Net als gewone mannen”) krijg ik de kriebels als ik hem zie op tv. Want waar zou hij het over hebben met zijn vrienden? Zouden ze de koplampen van een auto vergelijken met onderdelen van vrouwen? Het studentenleven duidelijk nog niet ontgroeid.
Een pijnlijk punt vond ik dat Balkenende en Rutte allebei maar blijven volhouden dat de hypotheekrenteaftrek heilig is. Bij Balkenende is het zelfs “een breekpunt”. Die breekt dus al mogelijke coalities af, voordat de kiezer gesproken heeft. En bij Rutte is het “een garantie dat er niet aan de hypotheekrenteaftrek gemorreld wordt.” Maar volgens hem is dat niet hetzelfde als een breekpunt, dat klinkt te negatief en zijn woord is eigenlijk beter dan een breekpunt. Het leuke hiervan was dat Roemer later zei dat hij niet dacht in termen van breekpunten, maar liever in termen van maakpunten en daarmee maakte hij zeker een punt.
Op een gegeven moment kwam naar voren dat het heel erg is om mensen met hoge inkomens voor wat betreft hun hoogste schijf belasting te belasten met 60% loonbelasting. En dat dan gecombineerd met maatregelen als beperking van de hypotheekrenteaftrek? Volgens mij was het Balkenende die zei: “Weet u wel dat 30% van de Nederlanders verantwoordelijk is voor 90% van de belastinginkomsten? En dan schrikt iedereen in eerste instantie zich wild. Schandalig dat we die mensen dan nog verder zouden gaan belasten, toch?
Tot je opeens bedenkt dat dat waarschijnlijk betekent dat diezelfde 30% van de Nederlanders ook degenen zijn met ongeveer 90% van de inkomsten in Nederland. Want als 70% van de Nederlanders samen maar 10% van de belasting betalen, wat zegt dat over hun inkomen? Wie vallen er eigenlijk onder die groep? Ook mensen zonder inkomen?
In bed lag ik opeens te piekeren over deze oneliner, die vragen oproept waar ik graag antwoord op zou willen hebben. Maar aangezien JP en Mark niet tot de volgers van mijn blog behoren, zal ik het antwoord wel niet krijgen. Maar ik denk eigenlijk dat ze allebei het antwoord niet weten. Een of andere spin doctor (misschien nog wel Jack de Vries op het moment dat hij de kazerne verliet om zich te gaan bezinnen op zijn toekomst) heeft het bedacht en het “bekt lekker”.
Maar onthoud goed: als je 60% belasting mag betalen over de hoogste schijf, ben je een bevoorrecht mens. Ik ken genoeg mensen die graag 60% loonbelasting betalen als ze dan ook het bijbehorende inkomen ontvangen. Misschien een idee voor het nieuwe kabinet; zo krijg je echt wel nieuwe leraren voor de klas en handen aan het bed!
donderdag 27 mei 2010
woensdag 26 mei 2010
Stem(t)wijzer
Gisteren in de Volkskrant gelezen hoe Maarten van Rossem analyseert dat er maar drie serieuze partijen in Nederland zijn: VVD, CDA en PvdA. Deze hebben in de afgelopen zes decennia in wisselende combinaties ons land bestuurd en hebben het er volgens hem over de hele linie heel behoorlijk gedaan. In economisch opzicht staat Nederland er vergelijkenderwijs zeer goed voor. De werkloosheid is laag en zowel de arbeidsparticipatie als de arbeidsproductiviteit is hoog. Maar volgens Van Rossem is het sinds Fortuyn de nationale consensus dat het niet goed gaat met Nederland.
Ik vind dit een rake analyse. Niet dat ik me helemaal aansluit bij het idee dat er maar drie serieuze partijen zijn in Nederland. Het milieuaspect, dat ik heel belangrijk vind, komt juist door het feit dat de grote drie altijd naar consensus met zoveel mogelijk Nederlanders zoeken niet voldoende aan bod in de uitwerking van de verkiezingsprogramma’s. Naar mijn zin gaat het de laatste jaren ook veel te langzaam met verbeteringen door te voeren op het gebied van duurzame landbouw en veeteelt. Te lang is het dierenwelzijn door de economische belangen voorop te zetten op het tweede plan gekomen. Een partij als Groen Links, die dit wel doet (maar nog niet heeft meegeregeerd en daarom ook makkelijk vast kan houden aan deze principes) heeft wel degelijk zin. Ik neem ze dan ook wel serieus.
Maar Maarten van Rossem heeft natuurlijk gelijk als hij stelt dat bij verkiezingen uiteindelijk de grote drie vaak de dienst uitmaken. Wat dat betreft had Geert Wilders ook echt niet hoeven aan te sluiten bij het ‘premiersdebat’ waar ik gisteren al over schreef. Geert Wilders, premier? No way.
Gisterenavond waren bij het praatprogramma Knevel en Van den Brink te gast vier dames, nummers twee op de lijsten van CDA, PvdA, VVD en PVV. Dus weer die keuze voor de PVV. Waarom eigenlijk? Waarschijnlijk omdat dit de manier was om vier dames aan tafel te krijgen. Bij Groen Links staat de dame op 1.
Wat viel mij nu op aan de discussie tussen de vrouwen als je het vergelijkt met de debatten waar de heren aan deelnemen. De toon bleef over het algemeen vriendelijker en in ieder geval bleef men elkaar vriendelijk glimlachend aankijken. Alleen de VVD-ster Edith Schippers werd erg fel en keek daarbij soms bepaald venijnig. Maar ik heb ook echt het idee dat zij en Mark Rutte speciaal getraind hebben op de aanval op andere kandidaten. Ze bleef ook steeds door de anderen heen praten, ook als ze zelf net het woord had gehad. Onder het mom: aanval is de beste verdediging. Dat motto kan wat mij betreft beter bewaard worden voor Oranje op het WK.
Op mij kwam ze door haar venijnige blikken en het doortetteren niet prettig over. Terwijl bijvoorbeeld Marja van Bijsterveldt (CDA) ook pittige aanvallen deed, maar daarbij vriendelijk doch indringend bleef kijken, op tijd wist wanneer ze moest ophouden en daardoor geen moment irritatie opriep. Ook Nebahat Albayrak (PvdA) bleef netjes en bleef vooral een prettige en rustige toon in haar stem houden. En zelfs Fleur Agema (PVV) bleef het lieve poppengezichtje dat ze altijd heeft netjes in de plooi houden, zelfs als ze venijnige gebaartjes met haar vingers maakte. Een glimlach als van een madonna.
Op tv gaat het heel erg om het totale plaatje. Een vriendelijk gezicht, rustige toon en tempo, weten wanneer je niet door een ander heen moet praten en wel weten wat je als statement naar buiten wil brengen. Niet teveel handgebaren en zeker geen opgestoken vingertje. Wat humor op zijn tijd, en een hoge mate van zelfverzekerdheid zonder een ondertoon van arrogantie. Eigenlijk dezelfde eigenschappen die ik in de Beverwijkse gemeenteraad graag zie.
En dan ben ik weer terug in het Beverwijkse, waar het college druk bezig is met het werken aan het collegeprogramma dat een dezer weken naar buiten zal komen. Wij zijn al verder dan het landelijke: de verkiezingen zijn achter de rug, de coalitie is gevormd en het college is samengesteld. Nu het moeilijkste werk nog, met alle bezuinigingen die op gemeenteland afkomen. Keuzes maken zal een ingewikkeld proces worden, waarbij de grote vier partijen flink over de brug zullen moeten komen. Ook van eigen stokpaardjes zal het een en ander gevraagd worden. Iedereen gaat nat, niemand zal alleen kunnen scoren.
Dit gaat natuurlijk ook op voor de landelijke partijen. Hypotheekrenteaftrek? Voor de 1 een breekpunt, maar kun je een breekpunt wel als dictaat opleggen aan anderen, terwijl ze misschien door een combinatie van maatregelen de pijn voor je eigen doelgroep kunt verzachten? Want dat iedereeen "gepakt"gaat worden is wel duidelijk. Bezuinigingen komen uit de lengte of uit de breedte. Maar om nu klakkeloos te kiezen voor huizenbezitters in plaats van huurders? AOW leeftijd verhogen pas in 2020. Lijkt sympathiek voor de groep die het dan niet treft, maar iedereen moet toch solidair zijn? Je kunt toch ook beginnen met een half jaar langer doorwerken? Zo heeft elke partij nog wel punten waar water bij de wijn moet worden gedaan. Voor de kiezer wordt het wel ingewikkeld. Je kiest voor een principe programma en je moet vertrouwen hebben dat de partij van jouw keuze zoveel mogelijk in een coalitieakkoord weet in te brengen.Maar om te weten waar de verschillen liggen, kun je beter niet naar de tv kijken, maar zoeken op internet.
Op internet zijn volop stemwijzers te vinden. En ze maken er echt werk van om uit te leggen hoe jouw mening overeenkomt met die van de partijen. Ik heb er zelf in ieder geval meer aan gehad dan aan die televisiedebatten. Ik heb mijn stem bepaald en heb er vertrouwen in dat deze partij zoveel mogelijk probeert een evenwichtig regeerakkoord te sluiten. Dus, stem(t) wijzer!
Ik vind dit een rake analyse. Niet dat ik me helemaal aansluit bij het idee dat er maar drie serieuze partijen zijn in Nederland. Het milieuaspect, dat ik heel belangrijk vind, komt juist door het feit dat de grote drie altijd naar consensus met zoveel mogelijk Nederlanders zoeken niet voldoende aan bod in de uitwerking van de verkiezingsprogramma’s. Naar mijn zin gaat het de laatste jaren ook veel te langzaam met verbeteringen door te voeren op het gebied van duurzame landbouw en veeteelt. Te lang is het dierenwelzijn door de economische belangen voorop te zetten op het tweede plan gekomen. Een partij als Groen Links, die dit wel doet (maar nog niet heeft meegeregeerd en daarom ook makkelijk vast kan houden aan deze principes) heeft wel degelijk zin. Ik neem ze dan ook wel serieus.
Maar Maarten van Rossem heeft natuurlijk gelijk als hij stelt dat bij verkiezingen uiteindelijk de grote drie vaak de dienst uitmaken. Wat dat betreft had Geert Wilders ook echt niet hoeven aan te sluiten bij het ‘premiersdebat’ waar ik gisteren al over schreef. Geert Wilders, premier? No way.
Gisterenavond waren bij het praatprogramma Knevel en Van den Brink te gast vier dames, nummers twee op de lijsten van CDA, PvdA, VVD en PVV. Dus weer die keuze voor de PVV. Waarom eigenlijk? Waarschijnlijk omdat dit de manier was om vier dames aan tafel te krijgen. Bij Groen Links staat de dame op 1.
Wat viel mij nu op aan de discussie tussen de vrouwen als je het vergelijkt met de debatten waar de heren aan deelnemen. De toon bleef over het algemeen vriendelijker en in ieder geval bleef men elkaar vriendelijk glimlachend aankijken. Alleen de VVD-ster Edith Schippers werd erg fel en keek daarbij soms bepaald venijnig. Maar ik heb ook echt het idee dat zij en Mark Rutte speciaal getraind hebben op de aanval op andere kandidaten. Ze bleef ook steeds door de anderen heen praten, ook als ze zelf net het woord had gehad. Onder het mom: aanval is de beste verdediging. Dat motto kan wat mij betreft beter bewaard worden voor Oranje op het WK.
Op mij kwam ze door haar venijnige blikken en het doortetteren niet prettig over. Terwijl bijvoorbeeld Marja van Bijsterveldt (CDA) ook pittige aanvallen deed, maar daarbij vriendelijk doch indringend bleef kijken, op tijd wist wanneer ze moest ophouden en daardoor geen moment irritatie opriep. Ook Nebahat Albayrak (PvdA) bleef netjes en bleef vooral een prettige en rustige toon in haar stem houden. En zelfs Fleur Agema (PVV) bleef het lieve poppengezichtje dat ze altijd heeft netjes in de plooi houden, zelfs als ze venijnige gebaartjes met haar vingers maakte. Een glimlach als van een madonna.
Op tv gaat het heel erg om het totale plaatje. Een vriendelijk gezicht, rustige toon en tempo, weten wanneer je niet door een ander heen moet praten en wel weten wat je als statement naar buiten wil brengen. Niet teveel handgebaren en zeker geen opgestoken vingertje. Wat humor op zijn tijd, en een hoge mate van zelfverzekerdheid zonder een ondertoon van arrogantie. Eigenlijk dezelfde eigenschappen die ik in de Beverwijkse gemeenteraad graag zie.
En dan ben ik weer terug in het Beverwijkse, waar het college druk bezig is met het werken aan het collegeprogramma dat een dezer weken naar buiten zal komen. Wij zijn al verder dan het landelijke: de verkiezingen zijn achter de rug, de coalitie is gevormd en het college is samengesteld. Nu het moeilijkste werk nog, met alle bezuinigingen die op gemeenteland afkomen. Keuzes maken zal een ingewikkeld proces worden, waarbij de grote vier partijen flink over de brug zullen moeten komen. Ook van eigen stokpaardjes zal het een en ander gevraagd worden. Iedereen gaat nat, niemand zal alleen kunnen scoren.
Dit gaat natuurlijk ook op voor de landelijke partijen. Hypotheekrenteaftrek? Voor de 1 een breekpunt, maar kun je een breekpunt wel als dictaat opleggen aan anderen, terwijl ze misschien door een combinatie van maatregelen de pijn voor je eigen doelgroep kunt verzachten? Want dat iedereeen "gepakt"gaat worden is wel duidelijk. Bezuinigingen komen uit de lengte of uit de breedte. Maar om nu klakkeloos te kiezen voor huizenbezitters in plaats van huurders? AOW leeftijd verhogen pas in 2020. Lijkt sympathiek voor de groep die het dan niet treft, maar iedereen moet toch solidair zijn? Je kunt toch ook beginnen met een half jaar langer doorwerken? Zo heeft elke partij nog wel punten waar water bij de wijn moet worden gedaan. Voor de kiezer wordt het wel ingewikkeld. Je kiest voor een principe programma en je moet vertrouwen hebben dat de partij van jouw keuze zoveel mogelijk in een coalitieakkoord weet in te brengen.Maar om te weten waar de verschillen liggen, kun je beter niet naar de tv kijken, maar zoeken op internet.
Op internet zijn volop stemwijzers te vinden. En ze maken er echt werk van om uit te leggen hoe jouw mening overeenkomt met die van de partijen. Ik heb er zelf in ieder geval meer aan gehad dan aan die televisiedebatten. Ik heb mijn stem bepaald en heb er vertrouwen in dat deze partij zoveel mogelijk probeert een evenwichtig regeerakkoord te sluiten. Dus, stem(t) wijzer!
dinsdag 25 mei 2010
Premiersdebat: kruising van valkuil, doolhof, drie-op-een-rij en mens-erger-je-niet
Laat ik nu altijd hebben gedacht dat politieke debatten op radio en tv bedoeld waren om mensen die kijken en/of luisteren duidelijkheid te geven over de standpunten van de diverse partijen zodat ze meer gefundeerd hun stem kunnen bepalen (als ze dat al niet gedaan hadden). Nee, we houden nu een tv debat om te kijken wie de beste premier van Nederland kan worden. Maar kun je dat bepalen aan de hand van een slecht geleid debat waar partijen door elkaar heen praten, elkaar verwijten maken en geen echte duidelijkheid scheppen? Het is dat ik allang weet wat ik wil stemmen, want ik vind het vervelend om naar te kijken. De politici zijn meer bezig met een spelletje dat het midden houdt tussen: valkuil, doolhof, drie op een rij, monopoly of mens erger je niet dan dat ze bezig zijn met duidelijkheid scheppen naar de potentiële kiezer. Ik denk dat ik volgende keer maar niet meer kijk.
Dan kan ik maar beter nog een keer naar de 1 na laatste aflevering van Lost kijken. Dat is een lang(s)lopende serie die steeds meer vragen oproept naarmate je dichter bij het einde komt. En laat ik nu net gisteren in de VARA gids lezen dat de laatste dubbele aflevering van aanstaande vrijdag niet al die vragen beantwoord. Heb ik daar nou 6 seizoenen voor zitten kijken? Ik zit met tientallen vragen, waarvan er misschien wel veel onbeantwoord blijven. Maar ja, dan worden er in ieder geval ook vast wel wat beantwoord.
Maar om terug te komen op het premiersdebat. Vanmorgen las ik in de krant een analyse dat na zondag de uitkomst van het kabinet eigenlijk al min of meer vaststaat: VVD, CDA, D’66 en Christenunie. Samen goed voor 78 zetels. Uit hetzelfde artikel blijkt dat er ook een combinatie met VVD, PvdA, GroenLinks en D’66 mogelijk is, goed voor 87 zetels, maar veel minder waarschijnlijk. Wie is de schrijver van dit verhaal? Niemand minder dan hoofdredacteur Geert ten Dam. Het zegt me verder niets, want ik weet niet of hij veel inside information heeft. Maar ik denk altijd dat 78 zetels een smalle basis voor een coalitie is (veel smaller dan 87). Verder denk ik dat het niet echt logisch is dat de Christenunie samen met VVD in 1 kabinet beland. In het vorige kabinet was er voor de normen en waarden van deze christelijke groepering nog wel een en ander te behalen, maar hoe zit dat als de liberale VVD de grote baas wordt? De Christenunie heeft meer te winnen (qua profilering en qua stemmenwinst voor de toekomst) als ze niet samen met het CDA in een kabinet met de VVD gaan zitten.
Maar hoe zie ik dan een nieuwe coalitie? Het lijkt me goed dat we de verschillen tussen de partijen duidelijk krijgen, zodat mensen echt weten waar ze uit kunnen kiezen. Als je nu al weet dat Mark Rutte niet met Job Cohen wil, maar wel met JP kun je het beste niet op de partij van Mark stemmen. Kies dan liever de partij van JP of de partij van Job. Of kies Femke, Alexander, Emile. Rutte weet al met wie hij wil, maar heeft de kiezer daar ook nog iets over te zeggen?
Deze week heb ik de stemwijzer maar weer eens ingevuld. Ik kom heel duidelijk niet bij Mark of JP uit. Als eerste kom ik al jarenlang bij een linkse partij uit waar ik niet op stem. Niet omdat de partij me niet aanspreekt, dat doet ze wel. Maar ik vind deze partij in de praktijk te star. Verder kom ik als tweede altijd bij de PvdA uit en dat was ook nu weer het geval. Ook D’66, PvDD en SP scoren bij mij goed. Maar CDA en in hogere mate VVD en PVV scoren beneden peil. Voor de zekerheid heb ik oom Stemmentracker gedaan om te kijken hoe de partijen de afgelopen jaren ten opzichte van jouw ideeën over zaken gestemd hebben. Weer dezelfde uitkomst. Maar daarbij kon ik duidelijk zien dat de partij van mijn voorkeur regelmatig uit coalitieoverwegingen een bepaald stemgedrag had getoond. En dat is natuurlijk het keurslijf als je meebestuurt.
Ik denk dat je meer te weten komt over de partijen door op internet een stemwijzer te doen, dan dat je naar een premiersdebat kijkt. Na afloop krijg je de scores voor de beste debaters en de slechtste. Maar zijn dat voortekenen voor wie de beste premier van Nederland wordt? Is Mark Rutte behalve de ideale schoonzoon ook de ideale premier? En als zijn partij de grootste wordt, wordt hij dat dan ook? Of schuift men een staatsvrouw als Neelie Kroes naar voren? Laten wij als kiezers nu maar eerst onze eigen vraag beantwoorden: Welke partij kiezen we op 9 juni? En dan wil ik de volgende vraag vrijdag beantwoord hebben bij Lost: Is John Locke de boze broer van Jacob?
Dan kan ik maar beter nog een keer naar de 1 na laatste aflevering van Lost kijken. Dat is een lang(s)lopende serie die steeds meer vragen oproept naarmate je dichter bij het einde komt. En laat ik nu net gisteren in de VARA gids lezen dat de laatste dubbele aflevering van aanstaande vrijdag niet al die vragen beantwoord. Heb ik daar nou 6 seizoenen voor zitten kijken? Ik zit met tientallen vragen, waarvan er misschien wel veel onbeantwoord blijven. Maar ja, dan worden er in ieder geval ook vast wel wat beantwoord.
Maar om terug te komen op het premiersdebat. Vanmorgen las ik in de krant een analyse dat na zondag de uitkomst van het kabinet eigenlijk al min of meer vaststaat: VVD, CDA, D’66 en Christenunie. Samen goed voor 78 zetels. Uit hetzelfde artikel blijkt dat er ook een combinatie met VVD, PvdA, GroenLinks en D’66 mogelijk is, goed voor 87 zetels, maar veel minder waarschijnlijk. Wie is de schrijver van dit verhaal? Niemand minder dan hoofdredacteur Geert ten Dam. Het zegt me verder niets, want ik weet niet of hij veel inside information heeft. Maar ik denk altijd dat 78 zetels een smalle basis voor een coalitie is (veel smaller dan 87). Verder denk ik dat het niet echt logisch is dat de Christenunie samen met VVD in 1 kabinet beland. In het vorige kabinet was er voor de normen en waarden van deze christelijke groepering nog wel een en ander te behalen, maar hoe zit dat als de liberale VVD de grote baas wordt? De Christenunie heeft meer te winnen (qua profilering en qua stemmenwinst voor de toekomst) als ze niet samen met het CDA in een kabinet met de VVD gaan zitten.
Maar hoe zie ik dan een nieuwe coalitie? Het lijkt me goed dat we de verschillen tussen de partijen duidelijk krijgen, zodat mensen echt weten waar ze uit kunnen kiezen. Als je nu al weet dat Mark Rutte niet met Job Cohen wil, maar wel met JP kun je het beste niet op de partij van Mark stemmen. Kies dan liever de partij van JP of de partij van Job. Of kies Femke, Alexander, Emile. Rutte weet al met wie hij wil, maar heeft de kiezer daar ook nog iets over te zeggen?
Deze week heb ik de stemwijzer maar weer eens ingevuld. Ik kom heel duidelijk niet bij Mark of JP uit. Als eerste kom ik al jarenlang bij een linkse partij uit waar ik niet op stem. Niet omdat de partij me niet aanspreekt, dat doet ze wel. Maar ik vind deze partij in de praktijk te star. Verder kom ik als tweede altijd bij de PvdA uit en dat was ook nu weer het geval. Ook D’66, PvDD en SP scoren bij mij goed. Maar CDA en in hogere mate VVD en PVV scoren beneden peil. Voor de zekerheid heb ik oom Stemmentracker gedaan om te kijken hoe de partijen de afgelopen jaren ten opzichte van jouw ideeën over zaken gestemd hebben. Weer dezelfde uitkomst. Maar daarbij kon ik duidelijk zien dat de partij van mijn voorkeur regelmatig uit coalitieoverwegingen een bepaald stemgedrag had getoond. En dat is natuurlijk het keurslijf als je meebestuurt.
Ik denk dat je meer te weten komt over de partijen door op internet een stemwijzer te doen, dan dat je naar een premiersdebat kijkt. Na afloop krijg je de scores voor de beste debaters en de slechtste. Maar zijn dat voortekenen voor wie de beste premier van Nederland wordt? Is Mark Rutte behalve de ideale schoonzoon ook de ideale premier? En als zijn partij de grootste wordt, wordt hij dat dan ook? Of schuift men een staatsvrouw als Neelie Kroes naar voren? Laten wij als kiezers nu maar eerst onze eigen vraag beantwoorden: Welke partij kiezen we op 9 juni? En dan wil ik de volgende vraag vrijdag beantwoord hebben bij Lost: Is John Locke de boze broer van Jacob?
vrijdag 21 mei 2010
Telefoontjes om niet mee te bellen
Vanmorgen stond er een column in de krant van Bart Vuijk waarin hij uitge reid verteld over zijn smartphone die overduidelijk niet is aangeschaft om mee te bellen. Dat blijkt een hype te zijn. Steeds meer mensen (vooral mannen) schaffen een smartphone aan om er alles mee te doen behalve te bellen. Zo heeft mijn zoon sinds een tijdje een I Phone en mijn man heeft onlangs een HTC Desire aangeschaft. Sindsdien gaat veel vrije tijd in deze smartphones zitten. Om te kijken welke woningen in de buurt er te koop zijn, om te kijken of de televisie die je wil kopen wel voordelig is in verhouding tot de andere aanbieders, wat het voor weer gaat worden (je kunt ook gewoon naar de lucht kijken) of simpel om te kijken hoeveel mogelijkheden hij heeft.
Want, deze smartphones zijn niet bedoeld om mee te bellen. Ja, er zal gerust wel eens een telefoontje nodig zijn, al is het alleen maar om elkaar te laten weten wat je nu weer voor nieuwe mogelijkheden hebt ontdekt. Nu heb ikzelf ook een bijzonder telefoontje. Bijzonder handig. Hij kan bellen, sms-en en je kunt je agenda bijhouden, waardoor je altijd op tijd gewaarschuwd wordt als je ergens naartoe moet. In principe zit er ook internet op, maar dat is zo traag dat uit de wolken die nog heel ver weg leken al meerdere buien zijn gevallen voordat ik de pagina buienradar te pakken heb. En wat ben ik blij met dat uiterst trage internet! Ik hoef het lekker niet te gebruiken. Want wat slurpt het veel van je vrije tijd als je mobiel veel en snel kan.
Die tijd kan ik beter gebruiken. Voor het lezen van de nodige bibliotheekboeken bijvoorbeeld. Heerlijk, vooral met het zonnetje van gisteren en vandaag. Verder om alle werkzaamheden in en om het huis te doen en de hond uit te laten. Gisterenavond was ik bij een vergadering van de commissie ABVM en daar bleek ook al iemand naast mij opeens een smartphone te hebben. Ik kan me bijna niet voorstellen dat je dan nog tijd hebt om te vergaderen. En hoe vind je nog tijd om overdag te werken?
En wat schetste dan ook mijn verbazing? Diezelfde Bart Vuijk, die de hele dag met zijn nieuwe smartphone bezig is (volgens zijn column van vandaag) is ook gewoon aanwezig bij de vergadering en zit gewoon keurig de hele tijd aantekeningen te maken op een blocnote. Blijkbaar is de smartphone niet geschikt om op te nemen wat er gezegd wordt en daar een samenvattend stukje voor de krant van te maken. Gelukkig, Bart is zelf nog steeds nodig.
Veel van mijn vaste volgers (minstens drie) zullen de laatste weken hebben opgemerkt dat (anders dan bij Bart)er geen politiek stuk meer van mijn toetsenbord is gekomen sinds het stuk over MFA Waterwijk. Vanuit een politieke hoek is zoveel ophef over mijn blog ontstaan waardoor duidelijk blijkt dat vrijheid van meningsuiting in Beverwijk niet door iedereen even sterk gewaardeerd wordt. Maar ik houd het erop, dat hetgeen er stond zo’n glasheldere analyse was, dat men een spiegel voorgehouden kreeg. Je kunt dus democratie hoog in het vaandel hebben, maar het moeilijk vinden in de praktijk hiermee om te gaan. Ik vind dit heel jammer, want een blog is een persoonlijk soort dagboek op internet en als je in je eigen dagboek niet eens meer mag beschrijven hoe je een politiek debat beleeft, is het toch wel treurig.
Ik treur dus volop en schrijf voorlopig stukjes waar niemand zich een bult aan kan vallen. Jij toch ook niet, he Bart?
Want, deze smartphones zijn niet bedoeld om mee te bellen. Ja, er zal gerust wel eens een telefoontje nodig zijn, al is het alleen maar om elkaar te laten weten wat je nu weer voor nieuwe mogelijkheden hebt ontdekt. Nu heb ikzelf ook een bijzonder telefoontje. Bijzonder handig. Hij kan bellen, sms-en en je kunt je agenda bijhouden, waardoor je altijd op tijd gewaarschuwd wordt als je ergens naartoe moet. In principe zit er ook internet op, maar dat is zo traag dat uit de wolken die nog heel ver weg leken al meerdere buien zijn gevallen voordat ik de pagina buienradar te pakken heb. En wat ben ik blij met dat uiterst trage internet! Ik hoef het lekker niet te gebruiken. Want wat slurpt het veel van je vrije tijd als je mobiel veel en snel kan.
Die tijd kan ik beter gebruiken. Voor het lezen van de nodige bibliotheekboeken bijvoorbeeld. Heerlijk, vooral met het zonnetje van gisteren en vandaag. Verder om alle werkzaamheden in en om het huis te doen en de hond uit te laten. Gisterenavond was ik bij een vergadering van de commissie ABVM en daar bleek ook al iemand naast mij opeens een smartphone te hebben. Ik kan me bijna niet voorstellen dat je dan nog tijd hebt om te vergaderen. En hoe vind je nog tijd om overdag te werken?
En wat schetste dan ook mijn verbazing? Diezelfde Bart Vuijk, die de hele dag met zijn nieuwe smartphone bezig is (volgens zijn column van vandaag) is ook gewoon aanwezig bij de vergadering en zit gewoon keurig de hele tijd aantekeningen te maken op een blocnote. Blijkbaar is de smartphone niet geschikt om op te nemen wat er gezegd wordt en daar een samenvattend stukje voor de krant van te maken. Gelukkig, Bart is zelf nog steeds nodig.
Veel van mijn vaste volgers (minstens drie) zullen de laatste weken hebben opgemerkt dat (anders dan bij Bart)er geen politiek stuk meer van mijn toetsenbord is gekomen sinds het stuk over MFA Waterwijk. Vanuit een politieke hoek is zoveel ophef over mijn blog ontstaan waardoor duidelijk blijkt dat vrijheid van meningsuiting in Beverwijk niet door iedereen even sterk gewaardeerd wordt. Maar ik houd het erop, dat hetgeen er stond zo’n glasheldere analyse was, dat men een spiegel voorgehouden kreeg. Je kunt dus democratie hoog in het vaandel hebben, maar het moeilijk vinden in de praktijk hiermee om te gaan. Ik vind dit heel jammer, want een blog is een persoonlijk soort dagboek op internet en als je in je eigen dagboek niet eens meer mag beschrijven hoe je een politiek debat beleeft, is het toch wel treurig.
Ik treur dus volop en schrijf voorlopig stukjes waar niemand zich een bult aan kan vallen. Jij toch ook niet, he Bart?
dinsdag 11 mei 2010
Onder een vergrootglas
Ik lees net op de site van de Volkskrant dat politicus Jack de Vries erkent dat hij een werkgerelateerde verhouding had en dat hij nu tijdelijk in een kazerne woont totdat hij weet hoe hij zijn privéproblemen moet oplossen. In ieder geval was de betreffende medewerkster bij Defensie al overgeplaatst met spoed naar een andere werkplek.
Wat vervelend dat Haagse politici zo onder een vergrootglas liggen dat dit soort zaken die je liever privé zou willen houden, gewoon voor elke burger( die er zoals ik niet op zit te wachten) op internet geslingerd wordt. Wat heb ik ermee te maken? Moet ik Jack in de kazerne een kaartje sturen om hem sterkte te wensen met zijn privéperikelen? Nee, het is een bekende CDA politicus, normen en waarden staan daar in hoog aanzien, maar blijkbaar is het moeilijk om recht in de leer te zijn. Maar dat wisten we allemaal toch al lang?
Gelukkig lees je vandaag ook andere zaken over politieke zaken rond de PVV bijvoorbeeld. Hero Brinkman was gisteren in Pauw en Witteman en gaf aan dat zijn partij een democratische partij moet worden met leden en een congres. Vandaag blijkt Wilders daar geen moeite mee te hebben. Nou ja, dat weten we dan ook weer. Maar hoe democratische de PVV ook wordt, ik hoop nog steeds dat ze weinig zetels krijgen bij de komende verkiezingen in Den Haag.
Wie ik liever terug had gezien in de politiek is de zondag overleden Hans Dijkstal van de VVD. Een anti-populist in de tijd dat het populisme juist enorm de kop op stak in de tijd voor en na de moord op Pim Fortuyn. Hij was wars van populisme, hield van duidelijkheid en paste zich niet aan in een tijd dat anderen dat wel deden. Was dat slim? Vast niet. Maar het maakt iemand wel authentiek en dat zie je niet zoveel meer in de politiek.
Zo heb ik zelf niet zoveel met de hoogste vrouw op de lijst van de PvdA, Nebahat Albayrak. Ik weet niet hoe het komt, maar als ik haar op televisie zie denk ik steeds dat ze een reclameboodschap moet verkopen en zelf het product niet gebruikt. Ze lacht ook nep, zoals mensen in de reclame. Ze zal heus haar werk goed doen en ik vind het heel goed dat een van oorsprong allochtone vrouw het zo goed doet binnen mijn partij. Ik gun het haar ook, alleen ik heb niets met haar. Ik voel me meer aangetrokken tot iemand als Hans Spekman. Die is altijd zichzelf en komt op voor de groepen waar ik ook voor op wil komen. Bovendien heeft hij ervaring als wethouder in Utrecht en kent de problemen als geen ander.
In de lokale politiek ben ik heel blij met iemand als Annet Baerveldt van Velsen. Een D’66 wethouder. Zij is duidelijk, krachtig en heeft een leuk gevoel voor humor zonder grappig te willen zijn. Een prettige vrouw om mee samen te werken, heb ik gemerkt in de tijd dat ik wethouder was van Beverwijk. Gelukkig komt zij terug in het nieuwe college van Velsen. Jammer dat ik niet meer van de partij ben, maar ik heb er vertrouwen in dat zij het regionale jeugdbeleid een verdere impuls geeft.
Ondertussen maak ik mezelf nuttig met het schilderen van de woonkamer van een dochter die aan het verhuizen is. Altijd leuk om te zien hoe snel een woning opknapt van een lik verf. En verder heb ik mijn werk als raadslid, dat ik weer met enthousiasme heb opgepikt. Vanavond mijn eerste vergadering als voorzitter van de commissie OSCW, met waarschijnlijk weer een pittige discussie over de scholenhuisvesting van het MFA gebouw in de Broekpolder. Ik heb er in ieder geval zin in.
Wat vervelend dat Haagse politici zo onder een vergrootglas liggen dat dit soort zaken die je liever privé zou willen houden, gewoon voor elke burger( die er zoals ik niet op zit te wachten) op internet geslingerd wordt. Wat heb ik ermee te maken? Moet ik Jack in de kazerne een kaartje sturen om hem sterkte te wensen met zijn privéperikelen? Nee, het is een bekende CDA politicus, normen en waarden staan daar in hoog aanzien, maar blijkbaar is het moeilijk om recht in de leer te zijn. Maar dat wisten we allemaal toch al lang?
Gelukkig lees je vandaag ook andere zaken over politieke zaken rond de PVV bijvoorbeeld. Hero Brinkman was gisteren in Pauw en Witteman en gaf aan dat zijn partij een democratische partij moet worden met leden en een congres. Vandaag blijkt Wilders daar geen moeite mee te hebben. Nou ja, dat weten we dan ook weer. Maar hoe democratische de PVV ook wordt, ik hoop nog steeds dat ze weinig zetels krijgen bij de komende verkiezingen in Den Haag.
Wie ik liever terug had gezien in de politiek is de zondag overleden Hans Dijkstal van de VVD. Een anti-populist in de tijd dat het populisme juist enorm de kop op stak in de tijd voor en na de moord op Pim Fortuyn. Hij was wars van populisme, hield van duidelijkheid en paste zich niet aan in een tijd dat anderen dat wel deden. Was dat slim? Vast niet. Maar het maakt iemand wel authentiek en dat zie je niet zoveel meer in de politiek.
Zo heb ik zelf niet zoveel met de hoogste vrouw op de lijst van de PvdA, Nebahat Albayrak. Ik weet niet hoe het komt, maar als ik haar op televisie zie denk ik steeds dat ze een reclameboodschap moet verkopen en zelf het product niet gebruikt. Ze lacht ook nep, zoals mensen in de reclame. Ze zal heus haar werk goed doen en ik vind het heel goed dat een van oorsprong allochtone vrouw het zo goed doet binnen mijn partij. Ik gun het haar ook, alleen ik heb niets met haar. Ik voel me meer aangetrokken tot iemand als Hans Spekman. Die is altijd zichzelf en komt op voor de groepen waar ik ook voor op wil komen. Bovendien heeft hij ervaring als wethouder in Utrecht en kent de problemen als geen ander.
In de lokale politiek ben ik heel blij met iemand als Annet Baerveldt van Velsen. Een D’66 wethouder. Zij is duidelijk, krachtig en heeft een leuk gevoel voor humor zonder grappig te willen zijn. Een prettige vrouw om mee samen te werken, heb ik gemerkt in de tijd dat ik wethouder was van Beverwijk. Gelukkig komt zij terug in het nieuwe college van Velsen. Jammer dat ik niet meer van de partij ben, maar ik heb er vertrouwen in dat zij het regionale jeugdbeleid een verdere impuls geeft.
Ondertussen maak ik mezelf nuttig met het schilderen van de woonkamer van een dochter die aan het verhuizen is. Altijd leuk om te zien hoe snel een woning opknapt van een lik verf. En verder heb ik mijn werk als raadslid, dat ik weer met enthousiasme heb opgepikt. Vanavond mijn eerste vergadering als voorzitter van de commissie OSCW, met waarschijnlijk weer een pittige discussie over de scholenhuisvesting van het MFA gebouw in de Broekpolder. Ik heb er in ieder geval zin in.
Abonneren op:
Posts (Atom)
