vrijdag 13 augustus 2010

Bezuinigen: slaap er nog een nachtje over

Dat de rollator uit het pakket van de zorgverzekering kan worden geschrapt, lijkt een uitgemaakte zaak. Oud-poliltici mengen zich in de discussie door de rollator te vergelijken met een driewieler, die jonge ouders ook niet vergoed krijgen voor hun kind. Een vergelijking die kant noch wal raakt, naar mijn idee. Ouderen kunnen zich op een gegeven moment niet meer verplaatsen zonder rollator en zijn er dus echt van afhankelijk. Peuters kunnen best opgroeien zonder driewieler. Maar omdat er nu eenmaal bezuinigd zal moeten worden op de zorg, vind ik het wel te verkopen dat de rollator uit het pakket gaat. Dat zal inhouden dat de minder draagkrachtige ouderen een tweedehands rollator op marktplaats gaan zoeken en dat de rijkere ouderen het nieuwste model zullen aanschaffen. Op zich geen probleem, lijkt het.
Maar op hoeveel geld zitten we als we alleen de rollator uit het pakket halen? Vast nog geen 1 procent van wat gehaald moet worden aan bezuinigingen. Zoals zo vaak bij bezuinigingen is het eerste hobbeltje nog wel te nemen zonder al teveel pijn. Maar dan?

De medisch specialisten zullen wat moeten inleveren. Gelukkig ook meteen een groep die wel het een en ander kunnen missen. Dat zal dus ook niet zo heel veel zeer doen. Ik denk trouwens dat veel specialisten het zelf ook wel kunnen billijken dat ze minder betaald krijgen als dat ten bate komt aan minder bezuinigen op de zorg voor hun patiënten.

Maar wat zit er nog meer in het vat? Wie zal het zeggen? Eigen risico omhoog, zorgpremies stijgen nog verder. Maar daarna zullen we toch echt belanden in maatregelen die echt pijn gaan doen aan bepaalde categorieën mensen. Welke categorieën mensen? Dat is nog niet helemaal duidelijk, maar het zullen wel de groepen zijn die niet het sterkst zijn in het voor zichzelf opkomen. Dat zullen dus anderen voor hun moeten doen.

Extra wrang dat het in wording zijnde kabinet de hypotheekrente, ook voor mensen met topinkomens en riante woonstulpen, koste wat het kost in stand wil houden. Onder het mom van: wie hard werkt in Nederland, mag niet “gepakt” worden. Daarbij vergetend dat hardwerkende huurders ook niet een deel van de huur kunnen aftrekken van hun belastingen en dat hardwerkende mensen met wurgcontracten in het vervoer, de postbezorging of de zorg dan ook niet “gepakt” zouden mogen worden. Laat staan de mensen, die dolgraag zouden willen werken, maar door handicap of ziekte dat niet eens kunnen. En op die kwetsbare mensen moet dan flink bezuinigd worden?

Bezuinigingen in de zorg zullen heel zorgvuldig moeten worden afgewogen tegen de zaken die we dan opgeven en tegen de belangen van de mensen die geraakt worden. En ik ben er heel bang voor dat dat niet zal gaan gebeuren. Met de bedragen die nu op tafel liggen, kan het haast niet anders of er wordt met de botte bijl gewerkt. Gelukkig is er altijd nog een Tweede Kamer om misstanden te signaleren en aan de kaak te stellen. Maar dan is er al wel weer veel leed veroorzaakt.

Achttien miljard aan bezuinigingen is een bedrag waar je je eigenlijk geen voorstelling van kan maken. Dat is het totale bedrag dat bezuinigd moet gaan worden, dus niet alleen op de zorg. Maar er gaan ook stemmen op die zeggen dat het meer moet zijn en stemmen die zeggen dat het nergens op slaat en dat juist door bezuinigingen aan de ene kant extra kosten aan de andere kant gaan ontstaan. Is het nu niet handig om wat langer de tijd te nemen om dit goed uit te zoeken? Anders krijgen we later weer het gezeur dat er grove fouten zijn gemaakt en dat we daar dan nog jarenlang de lasten van moeten dragen?

Wie er ook gaat regeren en bezuinigen: slaap er nog een nachtje over.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten