Gisteren was in Pauw en Witteman een discussie naar aanleiding van het boek “Verwende prinsesjes” van mevrouw Drayer. Ze presenteerde tijdens de uitzending van Pauw en Witteman haar boek en er kwamen wat ideeën aan de orde die zich leenden voor discussie.
Feit blijkt dat 1 miljoen vrouwen tussen de 15 en 65 economische niet zelfstandig is, omdat ze in een uitkering zitten. Dat is inderdaad heel veel. Maar dan vraag ik me meteen af hoeveel mannen niet economisch zelfstandig zijn omdat ze in een uitkering zitten. Dat moeten er toch ook heel veel zijn?
Verder vroeg ik me af waarom vanaf 15 jaar meisjes als economisch onzelfstandige vrouw worden gezien? Hoezo vrouw? Er bestaat voor deze leeftijdscategorie toch gewoon een leerplicht. Ze horen op school te zitten en zijn dus afhankelijk van anderen om hun bestaan te financieren.
Feit is dat veel vrouwen in Nederland in deeltijd werken. Maar zijn het daarom verwende prinsesjes? Heel veel vrouwen hebben naast hun werk nogal wat zorgtaken (opvoeding, mantelzorg) of verrichten vrijwilligerswerk. Verder doen ze dan ook meestal het merendeel van de huishouding.
Mevrouw Drayer vond dat vrouwen in tegenstelling tot mannen een eigen keus hebben (mannen moeten volgens haar wel fulltime werken, die hebben geen keus) en dat ze het “leuk”willen hebben in hun werk en zich willen “ontplooien”. Nou denk ik zomaar, zonder dat ik daar onderzoek naar heb gedaan, dat de meeste mensen het liefst “leuk”werk willen hebben en het liefst werk waarbij ze zich verder kunnen “ontplooien”. Wat is daar mis mee?
Het is alleen jammer dat heel veel mensen werk moeten doen dat niet echt leuk is en waar ze zich ook niet zoveel verder mee kunnen ontplooien. Het werk aan de lopende band, schoonmaakwerk, sorteerwerk, vuilnis ophalen etcetera. Gewoon eerlijk werk, waar niets mis mee is behalve dan dat het niet echt leuk is en dat je er ook niet veel mee verdient.
Verder vind ik het niet terecht dat mevrouw Drayer stelt dat vrouwen een vrije keus hebben en mannen niet. Volgens mij is het zo dat twee mensen die ervoor kiezen om samen door het leven te gaan, ook samen bepalen wie het meest gaat werken en wie degene is die de zorgtaken op zich neemt. Er zijn denk ik maar weinig mannen die het er niet mee eens zijn dat hun vrouw parttime werkt. Nee, daar kiezen paren samen voor. Dat betekent dat het dus eigenlijk ook de keus van de man is.
Blijft het feit dat het jammer is dat veel vrouwen in de problemen komen als een relatie mislukt, er gescheiden wordt of als de partner overlijdt. Dan valt een groot deel van het inkomen weg en is het moeilijk rond te komen. Daarom zou het ook echt veel beter zijn als vaders ook parttime zouden werken. Laat zeggen allebei vier dagen, waardoor het inkomen van allebei substantieel is en ook vader en moeder hun kinderen goed leren kennen. Dat zou toch heel mooi zijn? Want het verhaal dat we allemaal fulltime moeten werken en dat kinderen best vijf dagen naar de crèche kunnen is toch niet het verhaal waar de meeste Nederlanders een goed gevoel van krijgen. Prima als mensen die keuze maken, maar als anderen dat niet willen is het ook prima.
Waarom moeten er nu toch steeds mensen zijn die zich zodanig bemoeien met het leven van anderen dat ze daar hun geld mee verdienen? Mevrouw Drayer, die ongetwijfeld veel werkt, schrijft columns in kranten en tijdschriften en schrijft een boekje. Ongetwijfeld “leuk”werk: je verdient aardig, krijgt geen vieze handen en misschien leert ze er ook nog wel wat van als ze zich in onderwerpen verdiept. “Leuk”en “ontplooien”dus, wat is daar erg aan?
donderdag 28 oktober 2010
woensdag 20 oktober 2010
Mark Rutte heeft neushoorns gezocht
Een tijdje geleden schreef ik een column over het geringe aantal vrouwen in het kabinet dat Mark Rutte heeft samengesteld. Ik ben niet de enige die daar een column over heeft geschreven. Het is leuke stof om over te filosoferen en dat doen we dan ook volop. Gisteren schreef Peter Giesen, redacteur van De Volkskrant er nog een column over.
Zijn column gaat over stereotypen als we het over mannen en vrouwen hebben. Van vrouwen wordt beweerd dat ze meer kunnen verbinden dan mannen, maar daar kun je volgens Giesen kanttekeningen bij zetten. Mark Rutte verbindt volgens hem meer dat bijvoorbeeld Neelie Kroes, die met de kritiek over het geringe aantal vrouwen kwam. Maar hij geeft toe dat op een meer algemeen niveau de stelling waar zou kunnen zijn.
Hierna gaat hij verder in zijn column over verschillen tussen mannen en vrouwen en hoe je daar naar kunt kijken. Maar ik had graag gezien dat hij was doorgegaan op het argument van verbinden. Want zitten er in dit kabinet persoonlijkheden die kunnen verbinden? Ik neem aan dat een oud-burgemeester van Maastricht de vaardigheden heeft ontwikkeld om te kunnen binden. Hetzelfde geldt voor een oud-burgemeester van Rotterdam. En dat Mark zelf kan binden vindt in ieder geval Peter Giesen.
Ik heb er zelf geen bewijs voor kunnen vinden, behalve dan dat hij een ketting heeft geregen met allerlei kleuren kraaltjes (de ministers en staatssecretarissen), maar ik ben bang dat of de draad niet stevig genoeg zal blijken te zijn, of dat het slotje van de ketting het begeeft. Maar daar gaat het nu niet om.
Er zitten nogal wat personen in het kabinet die niets met verbinden hebben. Zo noem ik Henk Kamp, wie herinnert hem zich niet uit de felle debatten van weleer. Of Donner, die toch regelmatig een groot deel van de bevolking en ook zijn vorige staatssecretaris Jetta Klijnsma op de kast joeg met zijn ideeën. De voormalig tijdelijk voorzitter van het CDA Henk Bleker wist ook niet echt te binden: een derde van het CDA congres stemde duidelijk tegen het voorstel van het partijbestuur. Maxim Verhagen als verbinder? Nee, hij is meer van het op het matje roepen van mensen die het niet met hem eens zijn.
Conclusie: er zitten verbinders en niet-verbinders in het kabinet. Als we van de stelling van Peter Giesen uitgaan dat vrouwen niet perse betere verbinders zijn dan mannen, zou het toch nog steeds logisch zijn dat er ook niet-verbindende vrouwen in zouden zitten. Het is geen argument voor de scheve verhouding die dit kabinet kent.
Leuker trouwens dan het te hebben over verbinders en niet-verbinders is een vergelijking die verderop in De Volkskrant wordt gemaakt in een artikel over premarital councelling, oftewel therapie al voordat je gaat trouwen om zo hopelijk een leven lang beter met elkaar om te kunnen gaan. Daar wordt een vergelijking gemaakt tussen neushoorns en egels. Volgens het stuk heb je twee soorten mensen. De neushoorns hakken er verbaal op in tijdens een ruzie en kiezen de aanval. De egels zetten hun stekels op als ze zich bedreigd voelen en sluiten zich af.
Dit is pas een interessante vergelijking. Bij deze twee categorieën lijkt me geen sprake van verbinders. Maar toch eindigen de meeste ruzies tijdens een huwelijk gelukkig niet in een scheiding en een ruzie in een kabinet zal ook niet meteen tot de val ervan leiden.
Maar als neushoorns en egels allebei geen verbinders zijn, hoe houden ze hun huwelijk dan heel? En hoe houden verbinders en niet-verbinders in een kabinet het met elkaar uit?
Dat is pas interessante kost. Je komt er pas achter als je niet meer in stereotypen denkt en praat. In een huwelijk heb je niet alleen de neushoorn tegen de egel. Er komt wel meer bij kijken dan dat als je conflicten wilt oplossen en als je het samen ook nog leuk wilt hebben. Natuurlijk zijn vrouwen niet per definitie betere verbinders. En natuurlijk heeft Mark Rutte niet de beste mensen van heel Nederland in zijn kabinet. Hij heeft gewoon gezocht naar mensen die bij hem passen. En dat zijn vooral heel veel neushoors.
Zijn column gaat over stereotypen als we het over mannen en vrouwen hebben. Van vrouwen wordt beweerd dat ze meer kunnen verbinden dan mannen, maar daar kun je volgens Giesen kanttekeningen bij zetten. Mark Rutte verbindt volgens hem meer dat bijvoorbeeld Neelie Kroes, die met de kritiek over het geringe aantal vrouwen kwam. Maar hij geeft toe dat op een meer algemeen niveau de stelling waar zou kunnen zijn.
Hierna gaat hij verder in zijn column over verschillen tussen mannen en vrouwen en hoe je daar naar kunt kijken. Maar ik had graag gezien dat hij was doorgegaan op het argument van verbinden. Want zitten er in dit kabinet persoonlijkheden die kunnen verbinden? Ik neem aan dat een oud-burgemeester van Maastricht de vaardigheden heeft ontwikkeld om te kunnen binden. Hetzelfde geldt voor een oud-burgemeester van Rotterdam. En dat Mark zelf kan binden vindt in ieder geval Peter Giesen.
Ik heb er zelf geen bewijs voor kunnen vinden, behalve dan dat hij een ketting heeft geregen met allerlei kleuren kraaltjes (de ministers en staatssecretarissen), maar ik ben bang dat of de draad niet stevig genoeg zal blijken te zijn, of dat het slotje van de ketting het begeeft. Maar daar gaat het nu niet om.
Er zitten nogal wat personen in het kabinet die niets met verbinden hebben. Zo noem ik Henk Kamp, wie herinnert hem zich niet uit de felle debatten van weleer. Of Donner, die toch regelmatig een groot deel van de bevolking en ook zijn vorige staatssecretaris Jetta Klijnsma op de kast joeg met zijn ideeën. De voormalig tijdelijk voorzitter van het CDA Henk Bleker wist ook niet echt te binden: een derde van het CDA congres stemde duidelijk tegen het voorstel van het partijbestuur. Maxim Verhagen als verbinder? Nee, hij is meer van het op het matje roepen van mensen die het niet met hem eens zijn.
Conclusie: er zitten verbinders en niet-verbinders in het kabinet. Als we van de stelling van Peter Giesen uitgaan dat vrouwen niet perse betere verbinders zijn dan mannen, zou het toch nog steeds logisch zijn dat er ook niet-verbindende vrouwen in zouden zitten. Het is geen argument voor de scheve verhouding die dit kabinet kent.
Leuker trouwens dan het te hebben over verbinders en niet-verbinders is een vergelijking die verderop in De Volkskrant wordt gemaakt in een artikel over premarital councelling, oftewel therapie al voordat je gaat trouwen om zo hopelijk een leven lang beter met elkaar om te kunnen gaan. Daar wordt een vergelijking gemaakt tussen neushoorns en egels. Volgens het stuk heb je twee soorten mensen. De neushoorns hakken er verbaal op in tijdens een ruzie en kiezen de aanval. De egels zetten hun stekels op als ze zich bedreigd voelen en sluiten zich af.
Dit is pas een interessante vergelijking. Bij deze twee categorieën lijkt me geen sprake van verbinders. Maar toch eindigen de meeste ruzies tijdens een huwelijk gelukkig niet in een scheiding en een ruzie in een kabinet zal ook niet meteen tot de val ervan leiden.
Maar als neushoorns en egels allebei geen verbinders zijn, hoe houden ze hun huwelijk dan heel? En hoe houden verbinders en niet-verbinders in een kabinet het met elkaar uit?
Dat is pas interessante kost. Je komt er pas achter als je niet meer in stereotypen denkt en praat. In een huwelijk heb je niet alleen de neushoorn tegen de egel. Er komt wel meer bij kijken dan dat als je conflicten wilt oplossen en als je het samen ook nog leuk wilt hebben. Natuurlijk zijn vrouwen niet per definitie betere verbinders. En natuurlijk heeft Mark Rutte niet de beste mensen van heel Nederland in zijn kabinet. Hij heeft gewoon gezocht naar mensen die bij hem passen. En dat zijn vooral heel veel neushoors.
dinsdag 12 oktober 2010
Rutte heeft genoeg aan drie vrouwen en 0 allochtonen
Vanmorgen stonden de kranten gevuld met stukken over het gebrek aan vrouwen in het nieuwe kabinet Rutte dat binnenkort gezellig naast Beatrix op het bordes staat. Het is natuurlijk ook wel een item waar een journalist iets mee kan. De kritiek komt uit de hoek van niemand minder dan coryfeeën Neelie Kroes en Annemarie Jorritsma, beide powervrouwen uit de VVD die hun sporen ruimschoots verdiend hebben en het dus ook verdiend hebben om commentaar te leveren op de eerste liberale premier na de Tweede Wereldoorlog.
Veel commentaar werd gisteren ook al uitgezonden op de journaals en in de actualiteitenrubrieken. Dat varieerde van: ouderwets, terug naar het aanrecht, tot wat maakt het eigenlijk uit en “het zijn gewoon de beste kandidaten”. Eigenlijk was het een discussie die nergens toe leidt, want er wordt niets meer veranderd. Hoogstens wordt er nog een vrouw ingefietst als staatssecretaris, want twee namen zijn nog niet bekend. Maar dat maakt ook al niets meer uit. Het aantal vrouwen blijft bedroevend laag. En als de theorie klopt dat de beste kandidaten voor “de job”er nu zitten is het nog erger, want dat zou betekenen dat we:
1. Geen vrouwen hebben die meer kwaliteit in de schaal leggen dan de kandidaten die nu benoemd gaan worden (en als je naar die mensen kijkt kun je daar je vraagtekens bij zetten)
2. Geen mannen hebben die meer kwaliteit in de schaal leggen dan de kandidaten die nu benoemd gaan worden (……)
3. Maar het betekent dan ook dat geen enkele Nederlander van allochtone afkomst meer kwaliteit in de schaal legt dan de kandidaten die nu benoemd gaan worden.(….)
Is het misschien de eerste concessie aan Wilders dat de laatste groep totaal buiten beschouwing blijft? Of is het gewoon zo dat in het old-boys-network van Rutte en Verhagen deze mensen niet circuleren? Nu kent Verhagen natuurlijk wel dissident Ferrier, die duidelijk van allochtone afkomst is, maar die benoemen zou uitlokken van Wilders zijn. Bovendien denk ik dat Verhagen helemaal klaar met haar is, na alle ophef in de pers.
Een kabinet dat uit blanke mannen van gemiddeld ruim boven de vijftig bestaat, aangevuld met een paar groenere blaadjes van dames is het gedroomde kabinet van Rutte. In de krant werd al gesuggereerd dat hij straks met oudere en wijzere ooms op het bordes staat. En dan een enkel nichtje en neefje als excuusjongere ernaast. Kun je zo’n kabinet eigenlijk wel serieus nemen? En belangrijker nog: kun je iemand die bewust kiest om mensen die loyaal zijn geweest aan hemzelf en Verhagen (zullen we ze maar ja-knikkers noemen voor het gemak?) te “belonen”door ze op deze posten te zetten wel serieus nemen? Een afgeserveerde burgemeester van Maastricht, een tijdelijk CDA voorzitter die na het congres alleen de tweederde meerderheid nog serieus nam, een crime fighter die meerdere heren heeft gediend, een staatsman die vijftig jaar eerder had moeten leven? Zijn dit de beste kandidaten die er zijn voor het land? Of zijn het de kandidaten die Rutte en Verhagen het beste uit komen? Zijn het “veilige”keuzes?
Het land is gebaat bij een premier die eerlijk is over zijn intenties. Je kunt niet premier zijn van alle Nederlanders en dan elke keer met drogredenen komen. Niemand trapt er in dat er geen betere kandidaten (man, vrouw) waren! Niemand trapt erin dat het toeval is dat er geen “allochtoon”in de regering komt, omdat er geen goede allochtone Nederlanders zijn. Zeg gewoon waar het op staat, zodat we in ieder geval kunnen geloven wat je zegt, Mark!
P.S. Dit laatste is een tip van een wijze, oudere tante die geen functie in jouw kabinet ambieert
Veel commentaar werd gisteren ook al uitgezonden op de journaals en in de actualiteitenrubrieken. Dat varieerde van: ouderwets, terug naar het aanrecht, tot wat maakt het eigenlijk uit en “het zijn gewoon de beste kandidaten”. Eigenlijk was het een discussie die nergens toe leidt, want er wordt niets meer veranderd. Hoogstens wordt er nog een vrouw ingefietst als staatssecretaris, want twee namen zijn nog niet bekend. Maar dat maakt ook al niets meer uit. Het aantal vrouwen blijft bedroevend laag. En als de theorie klopt dat de beste kandidaten voor “de job”er nu zitten is het nog erger, want dat zou betekenen dat we:
1. Geen vrouwen hebben die meer kwaliteit in de schaal leggen dan de kandidaten die nu benoemd gaan worden (en als je naar die mensen kijkt kun je daar je vraagtekens bij zetten)
2. Geen mannen hebben die meer kwaliteit in de schaal leggen dan de kandidaten die nu benoemd gaan worden (……)
3. Maar het betekent dan ook dat geen enkele Nederlander van allochtone afkomst meer kwaliteit in de schaal legt dan de kandidaten die nu benoemd gaan worden.(….)
Is het misschien de eerste concessie aan Wilders dat de laatste groep totaal buiten beschouwing blijft? Of is het gewoon zo dat in het old-boys-network van Rutte en Verhagen deze mensen niet circuleren? Nu kent Verhagen natuurlijk wel dissident Ferrier, die duidelijk van allochtone afkomst is, maar die benoemen zou uitlokken van Wilders zijn. Bovendien denk ik dat Verhagen helemaal klaar met haar is, na alle ophef in de pers.
Een kabinet dat uit blanke mannen van gemiddeld ruim boven de vijftig bestaat, aangevuld met een paar groenere blaadjes van dames is het gedroomde kabinet van Rutte. In de krant werd al gesuggereerd dat hij straks met oudere en wijzere ooms op het bordes staat. En dan een enkel nichtje en neefje als excuusjongere ernaast. Kun je zo’n kabinet eigenlijk wel serieus nemen? En belangrijker nog: kun je iemand die bewust kiest om mensen die loyaal zijn geweest aan hemzelf en Verhagen (zullen we ze maar ja-knikkers noemen voor het gemak?) te “belonen”door ze op deze posten te zetten wel serieus nemen? Een afgeserveerde burgemeester van Maastricht, een tijdelijk CDA voorzitter die na het congres alleen de tweederde meerderheid nog serieus nam, een crime fighter die meerdere heren heeft gediend, een staatsman die vijftig jaar eerder had moeten leven? Zijn dit de beste kandidaten die er zijn voor het land? Of zijn het de kandidaten die Rutte en Verhagen het beste uit komen? Zijn het “veilige”keuzes?
Het land is gebaat bij een premier die eerlijk is over zijn intenties. Je kunt niet premier zijn van alle Nederlanders en dan elke keer met drogredenen komen. Niemand trapt er in dat er geen betere kandidaten (man, vrouw) waren! Niemand trapt erin dat het toeval is dat er geen “allochtoon”in de regering komt, omdat er geen goede allochtone Nederlanders zijn. Zeg gewoon waar het op staat, zodat we in ieder geval kunnen geloven wat je zegt, Mark!
P.S. Dit laatste is een tip van een wijze, oudere tante die geen functie in jouw kabinet ambieert
maandag 4 oktober 2010
Maxime hangt zelf de slingers maar op voor zijn "feest van de democratie"
Het regeerakkoord dat door de CDA leden met tweederde meerderheid wordt omarmd is inhoud. Inhoud in dit geval waar veel CDA leden zich in kunnen herkennen. Ik als PvdA-lid kan me er ook voor een deel in herkennen. Het niet bekorten van de WW duur vind ik heel belangrijk in tijden dat veel mensen hun baan niet zeker zijn, maar wel met enorme verplichtingen zitten. Het ontslagrecht niet verder versoepelen vind ik ook prima, want probeer als veertiger of vijftiger maar weer een nieuwe baan te vinden. Dat lukt niet makkelijk, dus als deze mensen minder makkelijk hun baan verliezen vind ik dat best. En voor de rest: Je moet toch wat en elke deelnemende partij moet een beetje zijn zin krijgen. Wat de inhoud betreft zal menig CDA er dan misschien niet zijn vingers aflikken, maar weerzin wekt het toch ook zeker niet op. Wat is dan het probleem met de principes? En hebben de CDA leden die nu voor deelname aan het regeerakkoord hebben gestemd die dan niet?
Natuurlijk hebben de meeste van hen ook voldoende principes. En die principes maken het een moeilijke beslissing om in zee te gaan met een ondemocratische partij met maar 1 lid, Geert Wilders. Niet alleen is de partij ondemocratisch, maar vooral het feit dat deze partij slechts “gedoogd”is een probleem. Verantwoordelijkheid neemt Wilders niet, behalve voor de door hem behaalde successen. Daarmee weet hij veel kiezers te overtuigen dat het goed is geweest om op hem te stemmen. Voor de zaken die de komende jaren misgaan, zal hij wegduiken en met zijn welbekende opgeheven vingertje in de richting van Rutte en Verhagen wijzen. Verder kan hij gewoon zijn gang gaan met de angst voor de oprukkende islam in Europa wijd te verspreiden. Dat wordt dan weer gedoogd door Rutte en Verhagen en de hunnen.
Principes zijn een goede zaak, zolang je niet door je principes in een wurggreep wordt gehouden. Maar in het geval van het accepteren van CDA en VVD van het gedogen van Wilders is het juist precies andersom. Juist het niet handelen volgens je principes zorgt ervoor dat je in een wurggreep wordt gehouden. Daarom vind ik het ook jammer dat het CDA congres niet twee stemmen mocht uitbrengen: 1 voor de inhoud van het regeer- en gedoogakkoord en 1 voor het principe wel of niet met de PVV samenwerken. Het samentrekken van inhoud en principe in 1 besluit zorgt voor een middag die eindigt met Verhagen die als gladiator een triomfspeech houdt met de glans van een overwinnaar. Hij en vele anderen kunnen zich verschuilen achter het feit dat de grote meerderheid van de leden zich achter de inhoud van het akkoord hebben geschaard. Dat is een democratisch feestje wel waar. Of niet, soms?
Nee, wat mij betreft niet. De grote groep van eenderde tegenstemmers hebben niet tegen de inhoud van het akkoord gestemd. Daar konden ze zich waarschijnlijk wel in vinden. Ze hebben duidelijk voor hun principes gestemd en niet voor het feit of ze het eens waren met verhoging van de snelheidslimiet of het niet versoepelen van het ontslagrecht.
Als principes bepalen wat je stemt, dan is dit toch reden voor Verhagen om eens flink achter zijn oren te krabben. Het ging helemaal niet om de inhoud van de gemaakte afspraken voor de tegenstemmers. Als Verhagen met dezelfde inhoud was gekomen met een samenwerking van bijvoorbeeld CDA, VVD, Groen Links en D’66 dan was bijna het voltallige congres akkoord gegaan. Desnoods met gedoogsteun van de zo alom verguisde PvdA. Dat zegt mij genoeg, maar Maxim Verhagen viert zijn “feest van de democratie”. Ik neem aan dat hij zelf de slingers heeft opgehangen.
Natuurlijk hebben de meeste van hen ook voldoende principes. En die principes maken het een moeilijke beslissing om in zee te gaan met een ondemocratische partij met maar 1 lid, Geert Wilders. Niet alleen is de partij ondemocratisch, maar vooral het feit dat deze partij slechts “gedoogd”is een probleem. Verantwoordelijkheid neemt Wilders niet, behalve voor de door hem behaalde successen. Daarmee weet hij veel kiezers te overtuigen dat het goed is geweest om op hem te stemmen. Voor de zaken die de komende jaren misgaan, zal hij wegduiken en met zijn welbekende opgeheven vingertje in de richting van Rutte en Verhagen wijzen. Verder kan hij gewoon zijn gang gaan met de angst voor de oprukkende islam in Europa wijd te verspreiden. Dat wordt dan weer gedoogd door Rutte en Verhagen en de hunnen.
Principes zijn een goede zaak, zolang je niet door je principes in een wurggreep wordt gehouden. Maar in het geval van het accepteren van CDA en VVD van het gedogen van Wilders is het juist precies andersom. Juist het niet handelen volgens je principes zorgt ervoor dat je in een wurggreep wordt gehouden. Daarom vind ik het ook jammer dat het CDA congres niet twee stemmen mocht uitbrengen: 1 voor de inhoud van het regeer- en gedoogakkoord en 1 voor het principe wel of niet met de PVV samenwerken. Het samentrekken van inhoud en principe in 1 besluit zorgt voor een middag die eindigt met Verhagen die als gladiator een triomfspeech houdt met de glans van een overwinnaar. Hij en vele anderen kunnen zich verschuilen achter het feit dat de grote meerderheid van de leden zich achter de inhoud van het akkoord hebben geschaard. Dat is een democratisch feestje wel waar. Of niet, soms?
Nee, wat mij betreft niet. De grote groep van eenderde tegenstemmers hebben niet tegen de inhoud van het akkoord gestemd. Daar konden ze zich waarschijnlijk wel in vinden. Ze hebben duidelijk voor hun principes gestemd en niet voor het feit of ze het eens waren met verhoging van de snelheidslimiet of het niet versoepelen van het ontslagrecht.
Als principes bepalen wat je stemt, dan is dit toch reden voor Verhagen om eens flink achter zijn oren te krabben. Het ging helemaal niet om de inhoud van de gemaakte afspraken voor de tegenstemmers. Als Verhagen met dezelfde inhoud was gekomen met een samenwerking van bijvoorbeeld CDA, VVD, Groen Links en D’66 dan was bijna het voltallige congres akkoord gegaan. Desnoods met gedoogsteun van de zo alom verguisde PvdA. Dat zegt mij genoeg, maar Maxim Verhagen viert zijn “feest van de democratie”. Ik neem aan dat hij zelf de slingers heeft opgehangen.
zaterdag 2 oktober 2010
De gezelligste familie van Nederland: elke dag vanaf nu op tv
Dit blog van vandaag gaat natuurlijk over het CDA-congres. Wie niet gekeken heeft, heeft een fantastisch stukje geschiedenisschrijven gemist. In de congreshal in Arnhem zaten wel 4000 leden vanuit het hele land verzameld. En die kregen de kans om hun ‘one minute of fame’ te vullen met hun opvatting over wel of niet akkoord gaan met regeer- en gedoogakkoord. En veel CDA-leden maakten van die mogelijkheid gebruik. Dit leverde niet zozeer spectaculaire als wel emotionele en bewogen bijdragen op. Veel tegenstanders voelden een sterke drang om hun afkeer van het samenwerken met de partij van Geert Wilders expliciet te uiten. Ik had het vermoeden dat veel van hen dit deden voor hun achterban. Het was tenslotte een live uitgezonden congres en veel mensen zullen een groot deel van de dag hebben gekeken.
Opvallend was dat de leden die zich voor het regeer- en gedoogakkoord uitsproken vaak jonge mannen waren. De mannen waren sowieso enorm oververtegenwoordigd bij de sprekers. Er zaten veel vrouwen in de zaak, maar op een of andere manier hoefden die niet zo nodig hun stem kracht bij te zetten. Maar die jonge mannen leken behalve met een oprechte stemverklaring ook nog bezig met zichzelf in de kijker te spelen in de verwachting zo hogerop in de partij te komen. Steun op zo’n belangrijk congres voor de bobo’s zal niet licht vergeten worden. Mijn man vindt dat ik hier wellicht wat te wantrouwig denk, maar ik denk dat ik gelijk heb. Ook van de Turkse Coskun Cörüz vond ik het opvallend dat juist hij het woord nam om te onderstrepen dat het goed was om akkoord te gaan. Een wit voetje halen bij Maxim kan nooit kwaad als je ervan uit gaat dat hij voor de komende jaren de partijleider wordt die je carrière binnen het CDA kan maken en breken. Maar misschien was hij oprecht van mening dat het een fantastische zet is om samen te werken met een man die het niet zal nalaten om grote groepen moslims (nee, niet alle, er zijn volgens Wilders ook wel een paar goede) opzij te zetten als tweederangs burgers. Wie zal het zeggen?
Het CDA is na dit congres vast nog niet van de interne discussie af. Het zal echt niet de inhoud van het regeerakkoord zijn waar men na vandaag met elkaar over mening zal verschillen. Dat zal gerust wel meevallen. Maar het zullen keer op keer het optreden en de uitspraken van Geert Wilders zijn, die consternatie bij het CDA veroorzaken en de discussie weer doen opladen. Een van de aanwezige tegen-verklaarden vergeleek het samenwerken met Wilders met Faust die zijn ziel aan de duivel verkocht. Anderen drukten het wat voorzichtiger uit, maar zeiden eigenlijk hetzelfde. Volgens hen legitimeer je zo het in een hoek zetten van een grote groep medeburgers van allochtone afkomst. Maar voor-verklaarden vonden juist dat je de Wilderskiezers, die de CDA kiezers bij verre overstijgen, niet aan de kant mocht laten staan. Op dat moment moest ik wel even denken aan alle PvdA stemmers (toch nog meer dan de PVV stemmers) waarvan blijkbaar niemand het erg vindt dat die aan de kant staan en niet gehoord worden.
Opvallend bij alle media-aandacht voor het CDA is, dat op het VVD congres weinig commotie was. Op tv zag ik net Frans Weisglas, die als een van de weinige prominenten zich heeft uitgesproken met zorg over het samenwerken met de PVV. Hij had er geen verklaring voor dat niet veel meer VVD-ers moeite hebben met de samenwerking. Ik snap dat eigenlijk ook niet. Ook voor Mark Rutte en aanhangers zal het toch bijzonder pijnlijk zijn als Wilders, ook in het buitenland, steeds provocerende uitspraken doet? Juist als premier sta je dan te kakken, lijkt mij.
Maar ja, Mark weet waar hij aan begint. Het mediaoptreden tijdens de presentatie van het akkoord sprak wat dat betreft boekdelen. Verhagen staat wat gênant te kijken als Wilders spreekt en Mark Rutte kijkt hem gespannen aan en knikt af en toe. Zoals ik gisteren al schreef waarschijnlijk niet omdat hij het ermee eens is, maar om te bevestigen dat hij hoort wat er wordt gezegd en met het knikje geeft hij aan dat het nog net door de beugel kan. Maar hoe lang gaat het nog door de beugel? Wanneer komen de eerste barstjes in het vertrouwen dat de heren nu nog in elkaar lijken te hebben?
We gaan in ieder geval zeker geen saaie tijd tegemoet tijdens het winterseizoen van de publieke omroep. We hebben gelukkig nog drie zenders die hier allemaal volop aandacht aan kunnen besteden. DWDD, Pauw en Witteman, Uitgesproken, Een vandaag, Nieuwsuur, Journaal, Jeugdjournaal, Koefnoen en noem maar op. Ik zit in ieder geval klaar.
Opvallend was dat de leden die zich voor het regeer- en gedoogakkoord uitsproken vaak jonge mannen waren. De mannen waren sowieso enorm oververtegenwoordigd bij de sprekers. Er zaten veel vrouwen in de zaak, maar op een of andere manier hoefden die niet zo nodig hun stem kracht bij te zetten. Maar die jonge mannen leken behalve met een oprechte stemverklaring ook nog bezig met zichzelf in de kijker te spelen in de verwachting zo hogerop in de partij te komen. Steun op zo’n belangrijk congres voor de bobo’s zal niet licht vergeten worden. Mijn man vindt dat ik hier wellicht wat te wantrouwig denk, maar ik denk dat ik gelijk heb. Ook van de Turkse Coskun Cörüz vond ik het opvallend dat juist hij het woord nam om te onderstrepen dat het goed was om akkoord te gaan. Een wit voetje halen bij Maxim kan nooit kwaad als je ervan uit gaat dat hij voor de komende jaren de partijleider wordt die je carrière binnen het CDA kan maken en breken. Maar misschien was hij oprecht van mening dat het een fantastische zet is om samen te werken met een man die het niet zal nalaten om grote groepen moslims (nee, niet alle, er zijn volgens Wilders ook wel een paar goede) opzij te zetten als tweederangs burgers. Wie zal het zeggen?
Het CDA is na dit congres vast nog niet van de interne discussie af. Het zal echt niet de inhoud van het regeerakkoord zijn waar men na vandaag met elkaar over mening zal verschillen. Dat zal gerust wel meevallen. Maar het zullen keer op keer het optreden en de uitspraken van Geert Wilders zijn, die consternatie bij het CDA veroorzaken en de discussie weer doen opladen. Een van de aanwezige tegen-verklaarden vergeleek het samenwerken met Wilders met Faust die zijn ziel aan de duivel verkocht. Anderen drukten het wat voorzichtiger uit, maar zeiden eigenlijk hetzelfde. Volgens hen legitimeer je zo het in een hoek zetten van een grote groep medeburgers van allochtone afkomst. Maar voor-verklaarden vonden juist dat je de Wilderskiezers, die de CDA kiezers bij verre overstijgen, niet aan de kant mocht laten staan. Op dat moment moest ik wel even denken aan alle PvdA stemmers (toch nog meer dan de PVV stemmers) waarvan blijkbaar niemand het erg vindt dat die aan de kant staan en niet gehoord worden.
Opvallend bij alle media-aandacht voor het CDA is, dat op het VVD congres weinig commotie was. Op tv zag ik net Frans Weisglas, die als een van de weinige prominenten zich heeft uitgesproken met zorg over het samenwerken met de PVV. Hij had er geen verklaring voor dat niet veel meer VVD-ers moeite hebben met de samenwerking. Ik snap dat eigenlijk ook niet. Ook voor Mark Rutte en aanhangers zal het toch bijzonder pijnlijk zijn als Wilders, ook in het buitenland, steeds provocerende uitspraken doet? Juist als premier sta je dan te kakken, lijkt mij.
Maar ja, Mark weet waar hij aan begint. Het mediaoptreden tijdens de presentatie van het akkoord sprak wat dat betreft boekdelen. Verhagen staat wat gênant te kijken als Wilders spreekt en Mark Rutte kijkt hem gespannen aan en knikt af en toe. Zoals ik gisteren al schreef waarschijnlijk niet omdat hij het ermee eens is, maar om te bevestigen dat hij hoort wat er wordt gezegd en met het knikje geeft hij aan dat het nog net door de beugel kan. Maar hoe lang gaat het nog door de beugel? Wanneer komen de eerste barstjes in het vertrouwen dat de heren nu nog in elkaar lijken te hebben?
We gaan in ieder geval zeker geen saaie tijd tegemoet tijdens het winterseizoen van de publieke omroep. We hebben gelukkig nog drie zenders die hier allemaal volop aandacht aan kunnen besteden. DWDD, Pauw en Witteman, Uitgesproken, Een vandaag, Nieuwsuur, Journaal, Jeugdjournaal, Koefnoen en noem maar op. Ik zit in ieder geval klaar.
vrijdag 1 oktober 2010
Kabinet Rutte weet het leuk te vertellen
Vanmorgen stonden de kranten er vol mee. Uitspraken gedaan door Rutte, Verhagen en Wilders over wat ze de komende jaren gaan doen. Kern is dat ‘afspraak is afspraak’ weer terugkomt, en dat Nederland wordt teruggegeven aan de hardwerkende Nederlanders. Het motto van het kabinet is “Vrijheid en verantwoordelijkheid”.
Volgens de pers is dit een motto waarmee CDA en VVD aangeven dat er geen vrijblijvendheid voor de PVV in zit. Terwijl Wilders duidelijk stelt: Ik ben niet zo van het bruggen bouwen. Hij heeft niet het idee dat hij ook een stap in de richting van andere partijen moet zetten blijkbaar. Het is een opmerkelijke uitspraak:”Ik ben niet zo van het bruggen bouwen”. Misschien wil je ze niet bouwen, maar soms moet je wel een brug oversteken om ergens te komen en dan moet die brug er wel zijn. In ons landje van veel water zijn er heel veel bruggen en ik ben blij dat iemand ze gebouwd heeft. Maar ook in de politiek moet je bruggen bouwen. Anders ben je niet goed bezig. Je bent als politieke partij tenslotte geen eilandje op zich. En dat kun je al helemaal niet zijn als je geacht wordt een gedoogakkoord met andere partijen te hebben gesloten.
Als je gisteren de presentatie van de plannen zag op televisie viel goed te zien hoe de verhoudingen zijn. Verhagen keek strak in de richting van Wilders als die sprak. Rutte daarentegen probeerde een poker face te houden en knikte af en toe als bevestiging dat hij het gehoord had. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat hij het ermee eens was. Het was meer een beleefdheidsknikje van de nieuwe premier van Nederland die heel goed begrijpt dat hij zijn nek in de strop heeft gestoken die Geert Wilders voor hem klaar houdt.
“Afspraak is afspraak”gaat weer gelden, maar of dat ook geldt voor de afspraken die Verhagen en Rutte met Wilders hebben gemaakt is nog maar de vraag. Wilders zit op de voorhand, hij is de “winning man”en dan is het een uitdaging om dat voort te zetten. Als er nu verkiezingen zouden zijn, zou de PVV waarschijnlijk veruit de grootste partij worden. Mensen zien nu dat ondanks het geschreeuw van Wilders en zijn uitspraken waar vrijwel alle partijen duidelijk afstand van namen het nu wel het verste schopt bij het opstellen van beleid van een kabinet waar ze niet eens echt deel van uitmaken. Hoe gek kan je zijn als CDA en VVD?
Het teruggeven van dit land aan de “hardwerkende Nederlanders”is een kreet waar ik weinig mee kan. Gaat het er dan om dat dit kabinet niet aan de hypotheekrenteaftrek komt? De hardwerkende Nederlanders gaan meer zorgpremie betalen, de kinderen van de hardwerkende Nederlanders raken jaren studiefinanciering kwijt (wat de hardwerkende Nederlanders dan maar weer zelf moeten gaan financieren) en de kinderopvang voor de hardwerkende ouders met lage lonen wordt vrijwel onbetaalbaar. Maar gelukkig mag de hardwerkende Nederlander wel in zijn eigen huis een inbreker de hersens inslaan zonder in de boeien geslagen te worden door al die extra politieagenten die er gaan komen. Verder mogen de hardwerkende Nederlanders gelukkig doorwerken tot hun 66e want anders zouden ze zich maar gaan vervelen met vrijwilligerswerk of mantelzorg. Dat werk moet maar gedaan worden door de niet hard werkende Nederlanders blijkbaar.
Ik heb vaak het idee dat door verdere liberalisering het land juist wordt afgepakt van de hardwerkende Nederlanders. De postbodes kunnen hun boterham niet meer beleggen met hard werken. De busjesbestuurders kunnen hun vaste contract voorgoed vergeten waardoor ze elk jaar weer onzekerheid tegemoet gaan over hun inkomsten. De 40 plussers die hun baan kwijtraken willen wel hard werken, maar kunnen geen baan meer vinden. Ja, ze zijn er wel, maar voor die banen staan ook 20 en 30 plussers in de rij en raad eens wie er dan vooraan staat in de rij?
Dit land wordt niet teruggeven aan de hardwerkende Nederlanders, wat een flauwekul. We krijgen dankzij dit kabinet twee soorten Nederlanders; de hardwerkende en de anderen. En die anderen zijn dan blijkbaar lui of allochtoon, of beide?
Volgens de pers is dit een motto waarmee CDA en VVD aangeven dat er geen vrijblijvendheid voor de PVV in zit. Terwijl Wilders duidelijk stelt: Ik ben niet zo van het bruggen bouwen. Hij heeft niet het idee dat hij ook een stap in de richting van andere partijen moet zetten blijkbaar. Het is een opmerkelijke uitspraak:”Ik ben niet zo van het bruggen bouwen”. Misschien wil je ze niet bouwen, maar soms moet je wel een brug oversteken om ergens te komen en dan moet die brug er wel zijn. In ons landje van veel water zijn er heel veel bruggen en ik ben blij dat iemand ze gebouwd heeft. Maar ook in de politiek moet je bruggen bouwen. Anders ben je niet goed bezig. Je bent als politieke partij tenslotte geen eilandje op zich. En dat kun je al helemaal niet zijn als je geacht wordt een gedoogakkoord met andere partijen te hebben gesloten.
Als je gisteren de presentatie van de plannen zag op televisie viel goed te zien hoe de verhoudingen zijn. Verhagen keek strak in de richting van Wilders als die sprak. Rutte daarentegen probeerde een poker face te houden en knikte af en toe als bevestiging dat hij het gehoord had. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat hij het ermee eens was. Het was meer een beleefdheidsknikje van de nieuwe premier van Nederland die heel goed begrijpt dat hij zijn nek in de strop heeft gestoken die Geert Wilders voor hem klaar houdt.
“Afspraak is afspraak”gaat weer gelden, maar of dat ook geldt voor de afspraken die Verhagen en Rutte met Wilders hebben gemaakt is nog maar de vraag. Wilders zit op de voorhand, hij is de “winning man”en dan is het een uitdaging om dat voort te zetten. Als er nu verkiezingen zouden zijn, zou de PVV waarschijnlijk veruit de grootste partij worden. Mensen zien nu dat ondanks het geschreeuw van Wilders en zijn uitspraken waar vrijwel alle partijen duidelijk afstand van namen het nu wel het verste schopt bij het opstellen van beleid van een kabinet waar ze niet eens echt deel van uitmaken. Hoe gek kan je zijn als CDA en VVD?
Het teruggeven van dit land aan de “hardwerkende Nederlanders”is een kreet waar ik weinig mee kan. Gaat het er dan om dat dit kabinet niet aan de hypotheekrenteaftrek komt? De hardwerkende Nederlanders gaan meer zorgpremie betalen, de kinderen van de hardwerkende Nederlanders raken jaren studiefinanciering kwijt (wat de hardwerkende Nederlanders dan maar weer zelf moeten gaan financieren) en de kinderopvang voor de hardwerkende ouders met lage lonen wordt vrijwel onbetaalbaar. Maar gelukkig mag de hardwerkende Nederlander wel in zijn eigen huis een inbreker de hersens inslaan zonder in de boeien geslagen te worden door al die extra politieagenten die er gaan komen. Verder mogen de hardwerkende Nederlanders gelukkig doorwerken tot hun 66e want anders zouden ze zich maar gaan vervelen met vrijwilligerswerk of mantelzorg. Dat werk moet maar gedaan worden door de niet hard werkende Nederlanders blijkbaar.
Ik heb vaak het idee dat door verdere liberalisering het land juist wordt afgepakt van de hardwerkende Nederlanders. De postbodes kunnen hun boterham niet meer beleggen met hard werken. De busjesbestuurders kunnen hun vaste contract voorgoed vergeten waardoor ze elk jaar weer onzekerheid tegemoet gaan over hun inkomsten. De 40 plussers die hun baan kwijtraken willen wel hard werken, maar kunnen geen baan meer vinden. Ja, ze zijn er wel, maar voor die banen staan ook 20 en 30 plussers in de rij en raad eens wie er dan vooraan staat in de rij?
Dit land wordt niet teruggeven aan de hardwerkende Nederlanders, wat een flauwekul. We krijgen dankzij dit kabinet twee soorten Nederlanders; de hardwerkende en de anderen. En die anderen zijn dan blijkbaar lui of allochtoon, of beide?
Abonneren op:
Posts (Atom)
