Mark Rutte heeft neushoorns gezocht

Een tijdje geleden schreef ik een column over het geringe aantal vrouwen in het kabinet dat Mark Rutte heeft samengesteld. Ik ben niet de enige die daar een column over heeft geschreven. Het is leuke stof om over te filosoferen en dat doen we dan ook volop. Gisteren schreef Peter Giesen, redacteur van De Volkskrant er nog een column over.

Zijn column gaat over stereotypen als we het over mannen en vrouwen hebben. Van vrouwen wordt beweerd dat ze meer kunnen verbinden dan mannen, maar daar kun je volgens Giesen kanttekeningen bij zetten. Mark Rutte verbindt volgens hem meer dat bijvoorbeeld Neelie Kroes, die met de kritiek over het geringe aantal vrouwen kwam. Maar hij geeft toe dat op een meer algemeen niveau de stelling waar zou kunnen zijn.
Hierna gaat hij verder in zijn column over verschillen tussen mannen en vrouwen en hoe je daar naar kunt kijken. Maar ik had graag gezien dat hij was doorgegaan op het argument van verbinden. Want zitten er in dit kabinet persoonlijkheden die kunnen verbinden? Ik neem aan dat een oud-burgemeester van Maastricht de vaardigheden heeft ontwikkeld om te kunnen binden. Hetzelfde geldt voor een oud-burgemeester van Rotterdam. En dat Mark zelf kan binden vindt in ieder geval Peter Giesen.

Ik heb er zelf geen bewijs voor kunnen vinden, behalve dan dat hij een ketting heeft geregen met allerlei kleuren kraaltjes (de ministers en staatssecretarissen), maar ik ben bang dat of de draad niet stevig genoeg zal blijken te zijn, of dat het slotje van de ketting het begeeft. Maar daar gaat het nu niet om.

Er zitten nogal wat personen in het kabinet die niets met verbinden hebben. Zo noem ik Henk Kamp, wie herinnert hem zich niet uit de felle debatten van weleer. Of Donner, die toch regelmatig een groot deel van de bevolking en ook zijn vorige staatssecretaris Jetta Klijnsma op de kast joeg met zijn ideeën. De voormalig tijdelijk voorzitter van het CDA Henk Bleker wist ook niet echt te binden: een derde van het CDA congres stemde duidelijk tegen het voorstel van het partijbestuur. Maxim Verhagen als verbinder? Nee, hij is meer van het op het matje roepen van mensen die het niet met hem eens zijn.

Conclusie: er zitten verbinders en niet-verbinders in het kabinet. Als we van de stelling van Peter Giesen uitgaan dat vrouwen niet perse betere verbinders zijn dan mannen, zou het toch nog steeds logisch zijn dat er ook niet-verbindende vrouwen in zouden zitten. Het is geen argument voor de scheve verhouding die dit kabinet kent.
Leuker trouwens dan het te hebben over verbinders en niet-verbinders is een vergelijking die verderop in De Volkskrant wordt gemaakt in een artikel over premarital councelling, oftewel therapie al voordat je gaat trouwen om zo hopelijk een leven lang beter met elkaar om te kunnen gaan. Daar wordt een vergelijking gemaakt tussen neushoorns en egels. Volgens het stuk heb je twee soorten mensen. De neushoorns hakken er verbaal op in tijdens een ruzie en kiezen de aanval. De egels zetten hun stekels op als ze zich bedreigd voelen en sluiten zich af.

Dit is pas een interessante vergelijking. Bij deze twee categorieën lijkt me geen sprake van verbinders. Maar toch eindigen de meeste ruzies tijdens een huwelijk gelukkig niet in een scheiding en een ruzie in een kabinet zal ook niet meteen tot de val ervan leiden.

Maar als neushoorns en egels allebei geen verbinders zijn, hoe houden ze hun huwelijk dan heel? En hoe houden verbinders en niet-verbinders in een kabinet het met elkaar uit?

Dat is pas interessante kost. Je komt er pas achter als je niet meer in stereotypen denkt en praat. In een huwelijk heb je niet alleen de neushoorn tegen de egel. Er komt wel meer bij kijken dan dat als je conflicten wilt oplossen en als je het samen ook nog leuk wilt hebben. Natuurlijk zijn vrouwen niet per definitie betere verbinders. En natuurlijk heeft Mark Rutte niet de beste mensen van heel Nederland in zijn kabinet. Hij heeft gewoon gezocht naar mensen die bij hem passen. En dat zijn vooral heel veel neushoors.