maandag 4 oktober 2010

Maxime hangt zelf de slingers maar op voor zijn "feest van de democratie"

Het regeerakkoord dat door de CDA leden met tweederde meerderheid wordt omarmd is inhoud. Inhoud in dit geval waar veel CDA leden zich in kunnen herkennen. Ik als PvdA-lid kan me er ook voor een deel in herkennen. Het niet bekorten van de WW duur vind ik heel belangrijk in tijden dat veel mensen hun baan niet zeker zijn, maar wel met enorme verplichtingen zitten. Het ontslagrecht niet verder versoepelen vind ik ook prima, want probeer als veertiger of vijftiger maar weer een nieuwe baan te vinden. Dat lukt niet makkelijk, dus als deze mensen minder makkelijk hun baan verliezen vind ik dat best. En voor de rest: Je moet toch wat en elke deelnemende partij moet een beetje zijn zin krijgen. Wat de inhoud betreft zal menig CDA er dan misschien niet zijn vingers aflikken, maar weerzin wekt het toch ook zeker niet op. Wat is dan het probleem met de principes? En hebben de CDA leden die nu voor deelname aan het regeerakkoord hebben gestemd die dan niet?

Natuurlijk hebben de meeste van hen ook voldoende principes. En die principes maken het een moeilijke beslissing om in zee te gaan met een ondemocratische partij met maar 1 lid, Geert Wilders. Niet alleen is de partij ondemocratisch, maar vooral het feit dat deze partij slechts “gedoogd”is een probleem. Verantwoordelijkheid neemt Wilders niet, behalve voor de door hem behaalde successen. Daarmee weet hij veel kiezers te overtuigen dat het goed is geweest om op hem te stemmen. Voor de zaken die de komende jaren misgaan, zal hij wegduiken en met zijn welbekende opgeheven vingertje in de richting van Rutte en Verhagen wijzen. Verder kan hij gewoon zijn gang gaan met de angst voor de oprukkende islam in Europa wijd te verspreiden. Dat wordt dan weer gedoogd door Rutte en Verhagen en de hunnen.

Principes zijn een goede zaak, zolang je niet door je principes in een wurggreep wordt gehouden. Maar in het geval van het accepteren van CDA en VVD van het gedogen van Wilders is het juist precies andersom. Juist het niet handelen volgens je principes zorgt ervoor dat je in een wurggreep wordt gehouden. Daarom vind ik het ook jammer dat het CDA congres niet twee stemmen mocht uitbrengen: 1 voor de inhoud van het regeer- en gedoogakkoord en 1 voor het principe wel of niet met de PVV samenwerken. Het samentrekken van inhoud en principe in 1 besluit zorgt voor een middag die eindigt met Verhagen die als gladiator een triomfspeech houdt met de glans van een overwinnaar. Hij en vele anderen kunnen zich verschuilen achter het feit dat de grote meerderheid van de leden zich achter de inhoud van het akkoord hebben geschaard. Dat is een democratisch feestje wel waar. Of niet, soms?

Nee, wat mij betreft niet. De grote groep van eenderde tegenstemmers hebben niet tegen de inhoud van het akkoord gestemd. Daar konden ze zich waarschijnlijk wel in vinden. Ze hebben duidelijk voor hun principes gestemd en niet voor het feit of ze het eens waren met verhoging van de snelheidslimiet of het niet versoepelen van het ontslagrecht.

Als principes bepalen wat je stemt, dan is dit toch reden voor Verhagen om eens flink achter zijn oren te krabben. Het ging helemaal niet om de inhoud van de gemaakte afspraken voor de tegenstemmers. Als Verhagen met dezelfde inhoud was gekomen met een samenwerking van bijvoorbeeld CDA, VVD, Groen Links en D’66 dan was bijna het voltallige congres akkoord gegaan. Desnoods met gedoogsteun van de zo alom verguisde PvdA. Dat zegt mij genoeg, maar Maxim Verhagen viert zijn “feest van de democratie”. Ik neem aan dat hij zelf de slingers heeft opgehangen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten