woensdag 8 juni 2011

Werkende moeders?

In de huidige tijd van bezuinigingen snapt iedereen wel dat moet worden gekeken naar het verlagen van de uitgaven van het Rijk. Zo is het ook begrijpelijk dat wordt gekeken naar het mogelijk verlagen van de kosten voor kinderopvang. Voor de staat dan, want voor ouders wordt het duurder.

In tegenstelling tot paniekzaaiers in de media denk ik dat de kosten voor kinderopvang over het algemeen een stuk lager zijn dan het geld dat ook de minst verdienende ouder verdient. Of het moet gaan om een bovenmodale kostwinner, wiens partner een klein baantje heeft en bijvoorbeeld de helft van het minimumloon verdient. Dan lijkt het opeens of het geen zin heeft om te gaan werken, omdat het gezin de inkomsten van het kleine baantje voor een groot deel aan de kinderopvang besteedt. Zo rekent men nu eenmaal in Nederland, we zijn van oorsprong toch een soort kruideniers en dan ook nog kruideniers met een calvinistische inslag.

Verder vinden veel stellen in Nederland het belangrijk dat 1 van hen vaak thuis bij de kinderen is. En als dat niet lukt, liefst een familielid zoals opa of oma. Dat is zo gegroeid in Nederland en dat hebben de meeste van ons toch ook meegekregen in hun opvoeding. Het feit dat de basisscholen bijna collectief woensdagmiddag vrij zijn, speelt ook een rol. Daarom zie je ook dat veel werkende moeders of vaders woensdag vrij willen en vrij krijgen.

Voor wie is het nu echt een ramp als de kinderopvang duurder wordt. Ik denk voor alleenstaande ouders en vooral diegenen die een baan rond het minimum hebben en nog erger misschien: een parttime baan omdat ze geen fulltime werk kunnen krijgen. Want dat is een niet genoeg onderkend probleem in Nederland. Er komen steeds meer mensen die geen contract voor meer dan een halve of ¾ baan kunnen krijgen.

Nu las ik gisteren dat de lage inkomens veel minder extra hoeven te betalen dan de hoge inkomens. Dat lijkt heel mooi, maar als je tegelijkertijd kijkt naar het percentage van het inkomen dat het betreft, zou dat best wel eens heel anders uit kunnen pakken. Ik heb het nog niet goed berekend, maar 175 euro extra kosten voor iemand met minimumloon per maand is heftiger dan 500 euro extra kosten voor mensen met driemaal modaal. Of niet?

We zijn af en toe maar vreemd in Nederland. We willen dat mensen kinderen krijgen, want anders betaalt niemand later onze AOW. Dus liefst zien we toch wel dat vrouwen gemiddeld 2 kinderen krijgen. Die vrouwen moeten, net als hun man, het liefst fulltime werken. Reden: de economie heeft voldoende arbeidskrachten nodig, het werk moet gedaan worden. Bijvoorbeeld in de zorg zijn de komende jaren veel extra uren personeel nodig en wie moeten dat gaan doen? Juist, vooral die vrouwen.

Verder moeten die vrouwen(en mannen) ook meer mantelzorg gaan verlenen aan: de oude buurvrouw die zelf geen boodschappen meer kan doen, de ouders die schoonmaakhulp nodig hebben omdat ze te oud zijn, de kinderen die een lichte tot iets minder lichte handicap hebben (want dan verdwijnt het pgb). Dus, het devies is: fulltime werken en daarnaast mantelzorg en oh ja, het zou ook fijn als er nog tijd wordt ingeruimd voor vrijwilligerswerk op de voetbalclub of op school.

Maar, dan komt het: de uitdaging wordt nog groter, want we gaan de opvang van uw kind duurder maken. Ja, zeg, de samenleving hoeft toch niet voor de verzorging van uw kinderen op te draaien? U wilde zelf toch zo nodig kinderen, dan moet u ook de financiële gevolgen dragen.

En zo gaan we vrolijk door met onze kruideniersmentaliteit met calvinistische inslag.
In Nederland doe je het als vrouw sowieso eigenlijk nooit goed. Als je fulltime werkt, noemt men je een slechte moeder. “Ze heeft nooit tijd voor de kinderen. Ja,ja, ze spreken van kwaliteitstijd als ze thuis zijn, maar geloof je dat nou echt? Die kinderen worden toch niet opgevoed? En ze gaan wel zes keer per jaar met vakantie. Die kinderen zijn strontverwend!” Als je parttime werkt ,ben je een luxe vrouwtje. “ze werkt alleen maar om de vakantie te verdienen en is als collega altijd afwezig als er iets met de kinderen is en elke woensdagmiddag moet ze zo nodig vrij hebben” Als je thuisblijft en voor de kinderen en het huishouden zorgt, ben je zelfs een soort paria. “wat krijgen die kinderen nou voor voorbeeld met een moeder die de hele dag thuis zit duimen te draaien, ze kan wel wat meer vrijwilligerswerk gaan doen, dan doet ze nog iets nuttigs en als ze gaan scheiden moeten wij als samenleving zeker voor de kosten opdraaien”.

Kinderopvang zal steeds meer noodzakelijk zijn, aangezien vrouwen alleen al uit financieel oogpunt meer zullen moeten werken om het gezin draaiend te houden. Dat lukt met 1 inkomen gewoon niet meer. Alleenstaande vrouwen zullen ook fulltime moeten werken om hun kinderen een goede toekomst te kunnen bieden. We moeten allemaal langer doorwerken en opa’s en oma’s als goedkope (en ook heel gezellige en betrouwbare) kinderoppas zullen veel schaarser worden. Het is dus een hot item in verband met de toekomst.

Zorg als overheid dat ouders die gebruik maken van de kinderopvang een reëel bedrag betalen, waarbij ze (of ze nu grootverdieners zijn of van het minimumloon ontvangen) niet onevenredig veel van hun inkomen moeten inleveren. Stimuleer het positief denken over grotere banen, maar zorg dan ook dat zulke banen aangeboden worden. Het moet geen keus zijn tussen o,5 en 1,0 fte. Mensen moeten ook 0.7 of 0,8 fte kunnen werken. Die mogelijkheid moet ze dan wel geboden worden. Ga je daar als overheid nu eens sterk voor maken!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten