Opruimen of oprommelen?

Vorige week ben ik begonnen met een grote opruimingsoperatie op de zolderverdieping van ons huis. Aanleiding is dochter, die heeft aangegeven een grotere kamer te willen waar ook een tweepersoons bed in past. Die grote kamer heeft ze gevonden in de vorm van de oude kamer van haar zus, die reeds twee jaar geleden uit huis is vertrokken om in een eigen stulpje verder te gaan. Met achterlating van bijna alle spullen die ze in haar negentieneneenhalfjarige leven had opgebouwd. Dat betekent: een kast vol ministeck, puzzels, oude schriften. Planken vol knuffels en poppen. Het keukentje, dat opa speciaal voor haar gemaakt had. Poppenwagen, poppenhuis, boeken van de Disney Club, Wipneus en Pim, Dolle Tweeling en noem maar op. En nog een aanzienlijke collectie videobanden. Maar het ergste van alles: dozen vol met van alles en nog wat troep. Het aanvankelijk zo voortvarend begonnen opruimen verzandde binnen de kortste tijd in oprommelen. Als het ene object was opgeruimd, kwam de volgende rommel weer naar voren.

Het oprommelen houdt qua tijd ook enorm op. Elke keer kom ik spulletjes van de kinderen tegen, waar herinneringen aan kleven. En onze hele familie heeft moeite met het weggooien van zaken waar een herinnering aan kleeft. De ene keer is dat aan een amandeloperatie van zoon, de andere keer aan het eerste slaapfeestje van dochter 2, of weer een aankoop van dochter 1 op de koninginnedagmarkt (waar ze zo blij mee was). Ik geef toe dat ik wat weggooien betref een watje ben. En wat al helemaal moeilijk is, is het wegdoen van knuffels. Ik denk dat we er in totaal zes dozen en drie planken vol mee hebben. Dit leidde ertoe, dat oudste dochter nu al aangeeft , dat als ze later kinderen krijgt, ze geen knuffels vraagt. De voorraad in het ouderlijk huis zal dan worden aangesproken. Zegt ze nu!

Jongste dochter b leek op haar oude kamer ook nog een verstopte voorraad oud speelgoed te herbergen. Keurig verscholen achter de diepe ruimte onder haar bed kwamen een grote boerderij, duplo en lego en een hele voorraad Furby’s (kleine,knuffelbare diertjes in allerlei kleuren met strepen en stippen of felle kleuren) tevoorschijn. Ja, het leek zo handig: een hoog bed met bergruimte. Gelukkig bleek er achter de luiken op zolder nog ruimte te zijn toen we alle giro’s die daar bewaard lagen (vanaf de studentenflat waar manlief en ik begonnen zijn in Osdorp bijna dertig jaar terug) verwijderd hadden. Toch leuk om nog eens te kijken wat je verdiende met je vakantiebaantje en hoeveel de huur bedroeg in die tijd.
Maar het oprommelen is nog niet klaar. Al die dozen met van alles en nog wat troep moeten nog goed bekeken worden om te kijken wat weggegooid kan worden. Het zijn er ongeveer zeven, dus daar moet ik vandaag maar een slag in slaan. Vrijdag moet in ieder geval de hele operatie achter de rug zijn, want dan wordt het nieuwe bed opgehaald bij IKEA. Weer een bed met lades eronder, want dat is zo handig voor kussens en dekbedden. Misschien moet er nog een wandje worden geschilderd, en er moeten nog wat zware spullen versleept worden voor het vrijdag is, want de kamer staat vol met een bureau, een grote leunstoel, etcetera.

Maar als het klaar is, zullen we een tevreden jongste dochter hebben, die eindelijk een grotere kamer heeft. Een tweepersoonsbed, met aan het voeteneind ruimte voor een televisie. De oude slaapkamer beneden wordt dan haar studeerkamer voor als ze volgend studiejaar aan de Hogeschool van Leiden haar studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening begint. En dan maar hopen dat ze niet binnen een jaar op kamers wil, want dan begint het oprommelen opnieuw.