Een mooi lijkje aan je jas

Valt het u ook op? Steeds meer jongeren lopen met een lijkje aan hun jas. Vooral de dure Nickelson jassen, glimmend zwart met grote bontkragen. Het is vaak wasbeertjesbont. Maar soms is het ook bont van konijnen. Jongeren weten bijna altijd dat voor het bont een dier is gedood, maar het lijkt ze weinig uit te maken. Het is belangrijk voor ze dat het echt is. Het blijft langer mooi dan nepbont en het geeft status op het schoolplein.

Volgens een recent artikel in de Volkskrant zijn jongeren wel onder de indruk als ze op internet een filmpje zien van een wasbeertje dat levend gevild wordt (goed voor de adrenaline, die geeft een extra mooie glans aan de vacht). Maar daarna maakt het ze toch niets uit dat ze zelf met zo’n mooi lijkje aan hun jas lopen. Iedereen van mijn klas draagt het toch, dan is het toch oké dat ik het ook doe? Nee, dus.

De jongeren die ik erover gesproken heb, vinden het cool om echt bont te dragen. Ze vinden het heel gewoon dat als je vlees eet, je ook bont draagt. Volgens de meesten wordt het vlees gebruikt en is het bont slechts restbont. En dat is nou net niet waar. Het wasbeertjesbont wordt gebruikt, maar het vlees van de wasbeertjes niet. Ze worden echt puur gefokt om hun vacht. Een tijdje geleden stond een foto in de krant van duizenden wasbeerlijkjes die waren gedumpt naast een snelweg. Het vlees was duidelijk niet gebruikt. Ook bij konijnen is het niet zo dat het vlees van de beestjes waarvan het bont wordt gebruikt voor menselijke consumptie in de winkels ligt. Als er vlees in de winkels ligt van konijn, is dat een jong, mals exemplaar. Terwijl je een mooie vacht pas bij oudere konijnen ziet.

Ik vind wel dat jongeren gelijk hebben als ze niet zoveel verschil zeggen te zien tussen de bontindustrie en de bio-industrie waar tientallen miljoenen beesten per jaar geslacht worden na onder erbarmelijke omstandigheden korte tijd geleefd te hebben. Er wordt bezuinigd op dierenwelzijn om maar zo goedkoop mogelijk vlees in de supermarkt te kunnen leggen. Toch is dit geen argument om dan ook maar echt bont te kopen. Het is eerder een argument om geen vlees meer te eten dat afkomstig is uit de bio-industrie. De meeste supermarkten hebben tegenwoordig een groot aanbod vegetarische producten en ook scharrelvlees of biologisch vlees is steeds vaker ruim vertegenwoordigd.

Ons gezin eet af en toe vlees, behalve dan de jongste dochter die vegetariër is. En als we vlees eten, is dat van de scharrelslager. Dan weet je tenminste dat het dier een fatsoenlijk leven heeft gehad. En dan nog is het gruwelijk om te bedenken dat de beesten geslacht worden omdat wij zo nodig vlees willen eten. Ik voel me daar wel schuldig over. Ook dragen we gewoon leren schoenen, omdat die langer meegaan en comfortabeler zijn dat kunststof schoenen.

Maar de absolute grens trek ik bij bont. Ik wil geen lijkje aan mijn jas. Toevallig heb ik dit jaar een vest met een kunstbont randje gekocht. Het is lekker zacht en warm en om te voorkomen dat het lelijk wordt door het wassen, kun je het met elastiekjes loshalen. Zo blijft het langer mooi.

Waarom zijn producenten van jassen op grote schaal overgegaan op het vastnaaien van lijkjes aan jassen voor onze jeugd? Het is niet zo dat de vraag er was en dat ze daar naar gehandeld hebben. Zij zetten een product in de markt en maken jongeren wijs dat ze extra status krijgen door het dragen van echt bont. Als je een Nickelson jas koopt, hoor je er pas bij. Dat die jassen dan meteen 200 euro kosten is voor de meeste jongeren geen probleem. Ze hebben geld zat of worden gesponsord door ouders. De meeste van die ouders zullen niet eens doorhebben dat het hier om echt bont gaat. Dat was toch al tientallen jaren uit?

We wisten al dat Nederland op zijn kop staat. Sinds de grote verkiezingswinst van de partij van Geert Wilders lijkt het wel of het de omgekeerde wereld is. Normen en waarden vervlakken. Mensen met strafblad zijn blijkbaar degenen die Nederland van de hufters moeten verlossen. Ik dacht altijd dat hufters mensen waren die in buurten en wijken asociaal gedrag vertonen of die met drank op achter het stuur gaan zitten. Of mensen die beesten onder gruwelijke omstandigheden houden om ze te kunnen gebruiken voor bont. Maar dat zijn tegenwoordig geaccepteerde burgers. Mensen die ondernemerszin vertonen. Mensen die door Mark Rutte de hardwerkende Nederlanders worden genoemd. Mensen aan wie hij Nederland weer terug wil geven.

Ik ben ook een hardwerkende Nederlander, maar ik wil dit Nederland niet terug. Ik wil een ander Nederland, waarin solidariteit tussen generaties en inkomensgroepen weer terugkomt. Waar Kamerleden integere burgers zijn, die zelf positief voorbeeldgedrag vertonen. En ik wil het Nederland terug waar bont “not done”was. Waar jongeren lekker warme jassen kopen met een warme nepbontkraag. Waar jongeren niet met een mooi lijkje aan hun jas lopen.

Maar ondertussen houd ik mijn hart vast. Dit jaar een echte bontkraag aan de capuchon, volgend jaar volgen ook de bontmanchetten en losse bontsjaals. En de bontindustrie kan ook vast nog wel iets verzinnen voor de komende zomermode: zomerlaarsjes met reepjes konijnenbont, bodywarmer met opgestikte caviavacht, tassen van kattenbont. Wie zal het zeggen?