maandag 15 november 2010

"Sure we can"

Morgen wordt er door de postbezorgers van TNT post gestaakt. Ze willen het grote aantal gedwongen ontslagen per 1 januari voorkomen. De TNT organisatie had het aantal met een plan al teruggebracht met 1400 tot in totaal 3100, maar verder kan men niet gaan. Aldus de advertentie van afgelopen vrijdag in de pers van Harry Koorstra, de voorzitter van Directie TNT Post.

Maar daar geloven de postbodes blijkbaar niet in. Zij gaan blijkbaar uit van de TNT slogan “Sure we can”. Vanmorgen stond in de krant dat als ze hun zin niet krijgen er ook nog eens een staking rond het bezorgen van de kerstpost dreigt. Staken met het bezorgen van kerstpost lijkt me een zeer onsympathieke actie naar het publiek toe. Ik weet ook niet of ze dat dreigement echt waar willen maken, maar het staat natuurlijk wel stoer. Staken met kerst? "Sure we can."

In Buitenhof van afgelopen zondag had men Peter Bakker uitgenodigd, ook al een topman van TNT, om uit te leggen dat door de inkrimpende postmarkt en de privatisering van de postmarkt met moordende concurrentie TNT echt niet anders kan dan veel werknemers ontslaan.

Dit leidde vanmorgen weer tot een artikeltje in de krant van Hugo Schneider die concludeert dat als de postbodes hun baan willen behouden, ze met minder salaris genoegen zullen moeten nemen.Net zoals hun collega’s van Sandd, Selektmail e.d. Aan de tucht van de markt valt volgens Schneider niet te ontkomen.

Het lijkt een beetje op “eigen schuld, dikke bult”. Maar wat is nu precies de kern van het probleem. De kern van het probleem is niet het tekort aan post die bezorgd wordt. Dan was het genoeg geweest om door natuurlijk verloop personeel af te laten vloeien. Het probleem zit hem in de liberalisering van de postmarkt. De overheid heeft de posttarieven willens en wetens onder druk gezet en iedereen weet wat er gaat gebeuren als je dat doet: dan wordt het personeel de dupe.

Het is toch schandalig dat steeds meer mensen in Nederland overgeleverd zijn aan parttime werk dat ook nog eens slecht betaald wordt. Parttime post bezorgen is misschien een leuke bijbaan voor een student of moeder die maar enkele uurtjes wil werken naast de taak van het huishouden en de kinderen verzorgen. Maar als die student na zijn studie geen andere baan kan vinden, of als die huismoeder de pech heeft in een echtscheiding te belanden, blijkt dat je er niet je broodbeleg mee kunt verdienen. Droog brood lukt nog wel.

In de grote advertentie van afgelopen vrijdag wist TNT post te melden dat het allemaal heel logisch is. De postbezorgers hoeven alleen nog maar post te bezorgen(niet meer te sorteren)en TNT concentreert de bezorging van de zakelijke post op 3 bezorgdagen. En dan komt het, dit schijnt te zijn gebaseerd op “klantwensen”. Dit is duidelijk voer voor psychologen en dus ook voor amateurpsycholoogjes zoals ikzelf. Zou de zakelijke markt nu echt hebben gesmeekt om hun post af en toe een of twee dag(en) vast te houden, zodat de klant deze met vertraging ontvangt? Of zou TNT ze de keuze hebben gesteld: hetzelfde aantal bezorgdagen tegen verhoogd tarief, of minder bezorgdagen tegen het oude tarief? Wie zal het zeggen, maar niemand zal toch geloven dat de zakelijke markt op zijn knieĆ«n is gegaan voor de heer Koorstra of de heer Bakker om te smeken om minder bezorgdagen. Ik wil het nog net geen liegen noemen, maar fors overdrijven? "Sure we can."

De politiek in Nederland en het publiek zullen een halt moeten toeroepen aan het liberaliseren van de postmarkt en de desastreuze gevolgen voor het aantal banen. We moeten geen genoegen nemen met het verdwijnen van goed, laaggeschoold werk, dat voor een grote groep mensen een prima baan heeft betekend. Wat moeten al die mensen met een vlekje die binnenkort uit de WSW gegooid worden? Wat moeten de parttime postbezorgers als het andere gezinsinkomen wegvalt? Veel van deze mensen hadden met een stukje opleiding prima kunnen instromen in deze banen die nu dus verdwijnen. Er wordt een steeds grotere groep Nederlanders afhankelijk van laagbetaald banen, waar je alleen aan de slag kunt als men je nodig heeft. Weinig geld en weinig uren. Als we dat met zijn allen accepteren, zijn we geen knip voor de neus waard.

De solidariteit tussen arbeiders moet hoognodig opgepimpt worden als we niet nog meer op Amerika willen gaan lijken? Het enige verschil is dat Obama in Amerika stelde: "Yes, we can." En dat de Nederlandse TNT stelt: "Sure we can." Misschien kunnen ze het wel, maar we willen het zo niet.

En als het de postbezorgers helpt, stuur ik desnoods dit jaar extra kaarten met de post. En het maakt me niet uit als ze door de staking te laat bezorgd worden. Ik sta recht achter de postbodes!Kom maar op met die staking.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten