Wanneer gaat Beverwijk de taal van de burgers spreken?

Vele jaren geleden werd een campagne bedacht om de burgers meer bij de gemeente en het bestuur van die gemeente te betrekken. De campagne werd gevoerd onder de slogan: “beverwijk spreekt je taal!”. Een kreet die moest bewerkstelligen dat de burgers zich begrepen voelden door de gemeente. Vandaar dat ook op de koffiekopjes die slogan te lezen was. En op melkbekers, want daar vond ik er 1 van in een kast toen ik wethouder was.

Wat was er nu eigenlijk mis met de slogan, die ondertussen allang weer verbannen is uit het stadskantoor? Er was veel weerstand van burgers en instanties die zich juist helemaal niet begrepen vonden door de gemeente. Of was het misschien het uitroepteken die net over de top was? Geen idee, maar er was blijkbaar genoeg reden om te stoppen met de campagne. Maar wat kwam er nu eigenlijk daarna? Was er een andere kreet die wel aan zou slaan bij de burgers?

Aan het aantal burgers te oordelen dat naar raads- en commissievergaderingen komt, zou je zeggen dat we als raadsleden en wethouders minder dan ooit de taal van de burgers spreken. En dan zijn er nog raadsleden die denken dat burgers de vergaderingen echt volgen. Zo is er bijvoorbeeld weerstand tegen een schriftelijke inbreng voor commissies rond de grote financiële stukken. Er zijn raadsleden die van mening zijn dat dat een nadeel is voor de burgers. Zij vinden dat vergaderingen desnoods tot midden in de nacht mogen duren om de burgers maar de gelegenheid te geven alle overwegingen van de verschillende partijen te kunnen volgen. En wie gaat dat dan doen? Er komt nu al geen mens vrijwillig naar korter durende raadsvergaderingen.

Diverse raadsleden ergeren zich aan de ellenlange bijdrage van sommige van hun collega’s. Niet dat die collega’s zich daar bewust van zijn trouwens. Die vinden hun eigen verhalen zo interessant, dus dan zal een ander dat ook wel vinden, zo is hun redenering. Dikke doei! Als ze de moeite zouden nemen om eens goed de zaal rond te kijken, zouden ze zien dat menig raadslid begint te gapen, op zijn of haar stoel begint te draaien, uitgebreid een plaspauze neemt of de mobiele berichten ongegeneerd zit door te nemen tijdens hun betoog.

Om de taal van de burgers te spreken, zou je je verhaal zo moeten houden dat het voor burgers ook te volgen is en niet elke bladzijde van een stuk bespreken dat door burgers niet gelezen wordt. Nu worden vaak opmerkingen tijdens vergaderingen geplaatst die echt niet interessant zijn. Niet voor burgers, maar ook niet voor andere raadsleden. Waarom neem je geen contact van te voren op met de wethouder of met de griffie zodat dit soort zaken doorgespeeld wordt naar de betreffende ambtenaar zonder iedereen daarmee te vervelen? Die gedacht komt vaak bij mij naar boven.

Jammer is dat steeds meer burgers geen interesse hebben in besluiten die door raadsleden over onze gemeente en alle zaken die daar spelen genomen worden. Alleen als men zelf geraakt wordt door een bepaald besluit, bijvoorbeeld aanpassing van parkeerplaatsen of de huisvestingsproblemen van de school waar de kinderen op zitten, komt men nog wel eens luisteren bij een commissie- of raadsvergadering. Het zou toch veel beter zijn als de vergaderingen zo interessant waren dat ook een algemeen geïnteresseerde burger zou willen komen meeluisteren?

Wat gaan we daaraan doen? Nou, in ieder geval geen slogan opwerpen en hopen dat de rest dan vanzelf volgt. Het zou goed zijn als de burgers zelf in actie komen die zeggen: we pikken het niet meer dat het voor ons niet interessant is om bij een vergadering te zitten. Er gaat een clubje geformeerd worden van algemeen geïnteresseerde burgers, die zich ertoe zetten om een half jaar lang (ja, ik geef toe, het is even doorbijten, maar het is tenslotte voor het goede doel) alle vergaderingen van commissies en raad bij te wonen. Na elke vergadering maken ze een uitgebreide evaluatie met punten die hun zijn opgevallen en tips voor de toekomst. Ze sturen dit naar alle raadsleden en naar de pers. Kijken hoe lang het dan duurt voordat de raad van Beverwijk je taal spreekt.

Of heeft iemand een beter idee?