Onder een vergrootglas

Ik lees net op de site van de Volkskrant dat politicus Jack de Vries erkent dat hij een werkgerelateerde verhouding had en dat hij nu tijdelijk in een kazerne woont totdat hij weet hoe hij zijn privéproblemen moet oplossen. In ieder geval was de betreffende medewerkster bij Defensie al overgeplaatst met spoed naar een andere werkplek.

Wat vervelend dat Haagse politici zo onder een vergrootglas liggen dat dit soort zaken die je liever privé zou willen houden, gewoon voor elke burger( die er zoals ik niet op zit te wachten) op internet geslingerd wordt. Wat heb ik ermee te maken? Moet ik Jack in de kazerne een kaartje sturen om hem sterkte te wensen met zijn privéperikelen? Nee, het is een bekende CDA politicus, normen en waarden staan daar in hoog aanzien, maar blijkbaar is het moeilijk om recht in de leer te zijn. Maar dat wisten we allemaal toch al lang?

Gelukkig lees je vandaag ook andere zaken over politieke zaken rond de PVV bijvoorbeeld. Hero Brinkman was gisteren in Pauw en Witteman en gaf aan dat zijn partij een democratische partij moet worden met leden en een congres. Vandaag blijkt Wilders daar geen moeite mee te hebben. Nou ja, dat weten we dan ook weer. Maar hoe democratische de PVV ook wordt, ik hoop nog steeds dat ze weinig zetels krijgen bij de komende verkiezingen in Den Haag.

Wie ik liever terug had gezien in de politiek is de zondag overleden Hans Dijkstal van de VVD. Een anti-populist in de tijd dat het populisme juist enorm de kop op stak in de tijd voor en na de moord op Pim Fortuyn. Hij was wars van populisme, hield van duidelijkheid en paste zich niet aan in een tijd dat anderen dat wel deden. Was dat slim? Vast niet. Maar het maakt iemand wel authentiek en dat zie je niet zoveel meer in de politiek.

Zo heb ik zelf niet zoveel met de hoogste vrouw op de lijst van de PvdA, Nebahat Albayrak. Ik weet niet hoe het komt, maar als ik haar op televisie zie denk ik steeds dat ze een reclameboodschap moet verkopen en zelf het product niet gebruikt. Ze lacht ook nep, zoals mensen in de reclame. Ze zal heus haar werk goed doen en ik vind het heel goed dat een van oorsprong allochtone vrouw het zo goed doet binnen mijn partij. Ik gun het haar ook, alleen ik heb niets met haar. Ik voel me meer aangetrokken tot iemand als Hans Spekman. Die is altijd zichzelf en komt op voor de groepen waar ik ook voor op wil komen. Bovendien heeft hij ervaring als wethouder in Utrecht en kent de problemen als geen ander.

In de lokale politiek ben ik heel blij met iemand als Annet Baerveldt van Velsen. Een D’66 wethouder. Zij is duidelijk, krachtig en heeft een leuk gevoel voor humor zonder grappig te willen zijn. Een prettige vrouw om mee samen te werken, heb ik gemerkt in de tijd dat ik wethouder was van Beverwijk. Gelukkig komt zij terug in het nieuwe college van Velsen. Jammer dat ik niet meer van de partij ben, maar ik heb er vertrouwen in dat zij het regionale jeugdbeleid een verdere impuls geeft.

Ondertussen maak ik mezelf nuttig met het schilderen van de woonkamer van een dochter die aan het verhuizen is. Altijd leuk om te zien hoe snel een woning opknapt van een lik verf. En verder heb ik mijn werk als raadslid, dat ik weer met enthousiasme heb opgepikt. Vanavond mijn eerste vergadering als voorzitter van de commissie OSCW, met waarschijnlijk weer een pittige discussie over de scholenhuisvesting van het MFA gebouw in de Broekpolder. Ik heb er in ieder geval zin in.