zaterdag 31 juli 2010

Als een prins in het torentje, maar het wordt geen sprookje

Net nu de onderhandelingen voor het formeren van een rechts kabinet in de startblokken staan, staan de kranten al vol met voorbeelden van groepen die getroffen gaan worden als dit kabinet daadwerkelijk gaat uitvoeren waar het voor staat. Bekorten van de ww gaat voornamelijk die groepen treffen die toch al vaak de pineut zijn. Oudere werknemers (boven de 55) met een lage opleiding. Juist die mensen die geen stimulans nodig hebben om te moeten werken, omdat ze niets liever willen. Maar dit zijn ook juist die mensen die niet meer aan de bak komen, omdat ze de kans niet krijgen. Willen is het probleem niet.

De tendens rond de bekorting van de ww uitkering is telkens te melden dat het goed is voor de werkgelegenheid. Voor ondernemers is het voordeliger en die zullen in betere tijden weer makkelijker personeel inhuren als ze er ook weer makkelijker vanaf komen. Daar zal best een kern van waarheid inzitten, maar voor werknemers wordt de onzekerheid alleen maar groter.

Privatisering van bedrijven is ook jarenlang gestimuleerd. Consequenties is o.a. dat de postbezorgers geen belegde boterham meer kunnen verdienen. TNT is zich daar ook bewust van en heeft deze week een campagne met advertenties in damesbladen gestart om nieuwe postbezorgers te werven onder de vrouwen die een beetje bij willen verdienen. Een prachtige foto van moeder met twee zoons, waarnaast een promotalk waarin moeder vertelt hoe handig het is dat ze haar eigen tijd in kan delen, en in totaal zo’n vier uurtjes werkt per dag. En ze kan dus ook de kinderen uit school halen. Ze kan haar werk(halve)dag inplannen rond de prioriteiten van haar gezinsleven.

Er wordt natuurlijk niet gesproken over de nadelen van het werk waarvan het lage loon natuurlijk een voorbeeld is. Want anders waren kostverdieners wel in staat gesteld om dit werk te blijven doen.

Zijn we nu weer terug bij af? Waar is de Task Force van Pia Dijkstra die ervoor zou zorgen dat vrouwen meer konden gaan werken waardoor ze volwaardig konden meedraaien op de arbeidsmarkt en economische zelfstandigheid konden bereiken? Oh, Pia Dijkstra zit natuurlijk nu voor D’66 in de Tweede Kamer, daar heeft ze haar handen aan vol.
Wat willen we in Nederland nu echt? Willen we dat rechtse kabinet met de uitwassen van een verdergaande liberalisering en bekorting van uitkeringsduur? Zelfredzaamheid vervalt weer tot; je zoekt het zelf maar uit? Of gaan we terug naar een solidaire samenleving waar het niet ieder voor zich is en waar gekeken wordt naar de belangen van kwetsbare groepen?

Ik denk dat paars-plus heel wat meer kansen had geboden op dit laatste aspect. Jammer dat Mark Rutte dacht met linkse partijen te kunnen regeren zonder ook maar 1 speerpunt van de VVD in te hoeven leveren. Maar om je dan meteen daarna over te leveren aan de grillen van een partij, die je aan een meerderheid van 76 zetels in de kamer kan helpen (tegen die 74 oppositie!)? Hero Brinkman wordt zo een machtsblok op zich binnen de PVV. Zijn wil is wet. Zodra hij zijn zin niet krijgt, kan hij de meerderheid om zeep helpen. Is dit echt de door Mark Rutte gedroomde regering? Dan zal hij waarschijnlijk de komende jaren nog heel wat slapeloze nachten doorbrengen. Je mag dan wel in het torentje zitten, maar een sprookje wordt het nooit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten