Kleurloos

Gisterenavond was ik bij een lezing van Herman Pleij, oud-hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is gespecialiseerd in middeleeuwse literatuur. Het was een bij zonder interessante lezing die vooral inging op de wijze van interpretatie van middeleeuwse literatuur met de ogen van nu. Je beoordeelt de literatuur op de manier waarop we nu tegen de wereld aankijken, maar eigenlijk werd er in de Middeleeuwen heel anders naar gekeken. Gedichten waarvan wij nu denken dat het over de liefde tussen man en vrouw gaat, werden zo niet ervaren door de Middeleeuwers. Zij interpreteerden het anders, bijvoorbeeld dat het om het stichten van kloosters ging. Heel interessant vond ik het toen Herman Pleij vertelde dat de Griekse en Romeinse oudheid tegenwoordig vaak met vooral witte kleuren wordt aangeduid. Dit terwijl er juist hele felle kleuren gebruikt werden. Maar wij hebben het nu kleurloos gemaakt.

Ik moest meteen denken aan hoe men over tweehonderd jaar tegen de kleuren van de huidige politieke partijen aan zal kijken. Of zal men dan ook het gevoel hebben dat alles kleurloos was. PvdA en SP hebben gekozen voor rood, de kleur van het socialisme. Maar bestaat het socialisme nog wel over 200 jaar? CDA heeft groen, de reden is mij nooit duidelijk geworden. Misschien willen ze suggereren dat het de veilige keus is. Net zoals je kunt rijden als het stoplicht op groen staat. Maar daar moet je trouwens altijd voorzichtig mee zijn, want voor hetzelfde geld rijdt een ander door rood, dus veilig groen is ook maar betrekkelijk. Groen Links was altijd groen, maar heeft nu gekozen voor groen/rood. Misschien willen ze daarmee aangeven dat ze niet alleen voor het milieu gaan, maar dat ze ook echt links zijn. Ik vind het wel apart. VVD heeft altijd oranje in zijn wapen, maar de jassen die door Rutte en de zijnen gedragen worden zijn toch vooral wit. Misschien zijn zij de voorlopers van de ontkleuring in de 21 e eeuw. De PVV heeft ook volgens mij veel wit, maar dan met een vogel en wat rood/blauwe accenten. Trots op Nederland heeft als hoofdkleur oranje. Ze hebben veilig gekozen voor de kleur van ons koningshuis en de kleur van de sporters bij de Olympische Spelen. Voor hun is het debacle van de coach die zijn pupil gisterenavond naar de verkeerde baan wees extra erg. Oranje is dus niet altijd een veilige kleur.

Waarom kiezen alle partijen kleuren die ergens voor staan, terwijl steeds minder mensen de politiek kleurrijk vinden. Veel mensen vinden het een eenheidsworst . Niets deugt, geen partij deugt. Ze praten elkaar na, wie heeft er nog een uitgesproken standpunt. Ja, Geert Wilders. Maar behalve zijn standpunt over wat er met criminele buitenlanders of nieuwe Nederlanders moet gebeuren, kom je niet zo heel veel te weten. Gisterenavond legde de lijsttrekker van PVV Den Haag Sytse Fritsma uit dat overal procedures voor bouwvergunningen terzijde worden geschoven als het om de bouw van moskees gaat. Maar Jeltje van Nieuwenhoven van PvdA Den Haag stelde dat dat zeker in Den Haag nog nooit was gebeurd. Hij wist inderdaad geen voorbeeld te noemen. De tactiek van de PVV werd nog maar eens heel duidelijk; gewoon allerlei dingen beweren die bij groepen stemmers goed zullen vallen, maar geen enkel concreet voorbeeld kunnen noemen. Maar wel blijven roepen: “Dat zijn de feiten!” Zo zie je maar weer, in de politiek kunnen meerdere waarheden naast elkaar bestaan.
Het vertrouwen dat een door de politiek benoemd ‘feit’ook echt een feit is, is voorgoed voorbij. Iedere partij geeft een andere weergave van de feiten. Iedereen kleurt het in met zijn eigen roze bril. En juist dat feit zal ervoor zorgen dat mensen door al die gekleurde feiten door de bomen het bos niet meer zien, en niet meer weten wat ze nu zelf moeten vinden. Geef mij maar kleurloze feiten, geef mij maar de ontkleurde waarheid.

Maar mijn stemadvies blijft hetzelfde, kies echt rood. Denk positief, stem positief. Stem PvdA op 3 maart, lijst 1