Tijd voor fashion in de raad

Vandaag stonden ze in de krant: de 25 nieuwe raadsleden van Beverwijk. Vol enthousiasme staan ze stuk voor stuk te dringen om hun plaats te mogen innemen en aan de schone taak te beginnen de burgers van Beverwijk zo goed mogelijk te vertegenwoordigen. Een nieuwe lente, een nieuw geluid zeg maar. Dit bleek ook vanmiddag tijdens de uitslagenmiddag van politiek café Camille. Men heeft er zin in, gaat flink de bezem erdoor halen. Een echte voorjaarsschoonmaak, zeg maar. Ik tel op de foto’s 11 nieuwe gezichten ( mensen die er de afgelopen raadsperiode niet inzaten). Ik kon helaas niet lang blijven op de politieke middag, aangezien in Wijk aan Zee het pand aan De Relweg geopend werd en daar mocht ik een toespraakje houden. Het was gezellig, muzikaal en warm (de sfeer).Verder heb ik vandaag nog in de duinen gewandeld, de weekendboodschappen gedaan, een nieuwe fiets gekocht en de krant gelezen. Mijn favoriete delen van de krant zijn de jongerenpagina van Dagblad Kennemerland en het tijdschrift dat elk weekend bij de Volkskrant wordt bezorgd.

Op de jongerenpagina leerde ik dat ik in mijn jonge jeugd een hoogbegaafd kind moet zijn geweest. Die blijken in hun jongste jeugd al snel conflicten met volwassenen te hebben, omdat ze een groot rechtvaardigheidsgevoel hebben. Ze kunnen situaties goed doorzien en ze zien vaak ook dat volwassenen soms niet helemaal eerlijk zijn. Dat kunnen ze emotioneel moeilijk aan. Vandaar dat ik op 8-jarige leeftijd vaak ruzie met mijn vader had (ik zat zeker 1 keer per week ’s avonds boven op mijn kamer boos te zijn) en op de middelbare school bij leraren onrechtvaardig gedrag naar andere leraren aankaartte. Een onterecht onvoldoende omdat iemand niet wist waar we waren met lezen, of een leerling die zou blijven zitten, maar met een herkansing net over zou gaan. Iemand die een onvoldoende haalde voor een mondelinge overhoring terwijl ze het altijd goed leerde en alleen in paniek werd gebracht door de sarcastische leraar? Ik stond aan de tafel van de leraar het onrecht aan te kaarten. Het heeft me blijkbaar zo veel energie gekost dat ik nooit hoger dan een 8 of 9 ben gekomen met mijn cijfers voor de talen. Dat hadden tienen kunnen zijn. En die grote hoeveelheid 5 jes en 6 jes voor de exacte vakken hadden een ruime 8 kunnen zijn. He, wat jammer nou! Er is niks terechtgekomen van die hoogbegaafdheid.

In de special van de Volkskrant dit keer aandacht voor mode, maar je mag dat alleen ‘fashion’noemen. Omdat de nieuwe raad ook een beetje bij de tijd moet zijn, zullen we eens even kijken hoe ze staan op modegebied. Hoe zit het met het mix'n match gehalte van de nieuwe raad? Weten ze wat de must-have’s van dit voorjaar zijn? Wat is hun look? Ik heb het voor enkelen van hen uitgezocht. Het nieuwe jonge raadslid van de VVD Paul ten Westeneind is goed bezig. Hij heeft “bed hair”,haar met gel erin dat zorgt ervoor dat het lijkt of je net uit bed komt. Het wordt volgens de Volkskrant sexy gevonden. Verder is zijn kledingstijl urban, oftewel outfit met capuchon, sneakers en logo’s. Maar hij is dus lekker trendy bezig. Frans K. van diezelfde VVD heeft meer de bodyhugging look. Dat betekent letterlijk: het lichaam knuffelend. Maar dat klinkt gezeliger dan het is, want het gaat om een strak om het lichaam gesneden kledingstuk. In dit geval een classic: de pullover. Pieter Heinink, de hockeyvoorzitter gaat min of meer voor de mannelijke versie van preppy, de modieuze versie van de hockey-look. Strak collegejasje, strakke spencers, argyleruiten. Puck Witte is een fashionista. Zij heeft een gevoel voor classic with a twist. Strak in het kapsel, verrassende outfits met stijlvolle kleurenkeuze. Ze heeft geen stilettohakken, maar lijkt toch wel wat op een glamazon. Alleen de zonnebril die ook in de winter weleens als accessoire op het haar wordt gedragen is soo last season, dat kan dit voorjaar niet meer.

Dit schiet natuurlijk niet op, om alle 25 nieuwe raadsleden te testen op hun fashionability. En hoe doe ik het eigenlijk zelf? Ik ben in ieder geval een shopaholic. Dat bleek deze week maar weer eens toen in voor schoenveters de stad inging en met 2 paar schoenen terugkwam. Maar verder ga ik voor de casual look, of de tuttige look, of de comfy look. Dat laatste vooral in het weekend. Zo zit ik nu met blauwe trainingsbroek, oranje(!) t-shirt en grijs vest en pantoffels achter de computer. Er kan maar beter niemand langskomen, want dit is echt niet stylish, het is niet trendy, ik heb er zeker geen silhouet in, maar het zit zo verrekte lekker. Comfy, dus.