Aardig zijn in de politiek? Ja, graag!

Aardig zijn in de politiek? Ja, graag!

De stichting Sire is gisteren de mediacampagne “Pas op, aardig” begonnen. Spotjes op de radio, televisie en de website www.pasopaardig.nl moeten het vriendelijkheidbesef bij mensen aanwakkeren en ons leren dat we niet hoeven te schrikken van een onbekende die iets vriendelijks doet. Aardig zijn betekent volgens de woordvoerder van Sire een klein memorabel moment van de dag, een positieve injectie.

Maar wat is nu precies aardig zijn? In 1 van de tv-spotjes zag ik een oude mevrouw, die stroopwafels kwam aanbieden aan twee mannen van de reinigingsdienst. Als dank, neem ik aan, voor het feit dat ze elke week zo netjes haar vuilnisbak komen legen. Maar de mannen kieperen meteen de stroopwafels in de vuilniswagen “omdat ze wel oudbakken zullen zijn”. Twee fietsers rijden snel weg als ze een boer in zijn dialect iets horen roepen en hij toevallig een schep in zijn handen heeft. Wat wil dit spotje nu bevorderen? Het aardig zijn? Het lijkt mij meer nadruk te leggen op de vooroordelen die we tegenover onbekenden hebben dan dat het de aardigheid zal bevorderen.

Waarom moeten spotjes die bepaald gedrag willen bevorderen nu een negatieve insteek hebben? Is dat om een schokeffect van herkenning te bewerkstelligen? Ik weet het niet. Ik houd niet van een negatieve insteek, geef mij maar positiviteit. Zeg wat je wil, in plaats van alleen aan te geven wat je niet wil. Of je nu bezig bent met opvoeden van kinderen, lesgeven op school, of politiek bedrijven.

Dus probeer eens: “Als jij nu je spullen van de tafel afruimt, zal ik je straks helpen met die moeilijke som uit je wiskundeboek” in plaats van “Als die spullen straks niet van tafel zijn, help ik je ook niet met die moeilijke som die je zelf niet kan maken”. Of met lesgeven: “Als jullie nu tien minuten goed doorwerken, zal ik straks de grammaticaregels nog eens duidelijk voor jullie op het bord schrijven, zodat jullie goed voorbereid zijn op het so van morgen en een goed cijfer halen” in plaats van “ en als jullie je werk niet goed doen, ga ik straks ook geen energie steken in de uitleg van die moeilijke grammaticaregels voor het so van morgen en dan halen jullie maar niet een voldoende”.

Overdreven? Nou nee, ik heb kinderen opgevoed en heb kinderen lesgegeven, dus ik weet ondertussen wel wat werkt en wat niet werkt. Het gaat niet om het aardig zijn door te slijmen of steeds maar complimentjes te geven. Het gaat om een positieve benadering en iemand die positief benaderd wordt, is eerder geneigd het goede voorbeeld over te nemen.

Maar in de politiek wordt over het algemeen aardigheid schijnbaar niet op prijs gesteld. Men is het juist niet met elkaar eens en steekt dat niet onder stoelen of banken. Ondertussen beschuldigt men elkaar van het niet goed lezen van de stukken, belangenverstrengeling, dommigheid, volksverlakkerij of het goedkoop willen scoren. Hoe komt dat nou? Komt dat doordat politici niet aardig zijn? Ik denk het niet. De meeste politici zijn wel aardig: zeggen vriendelijk gedag in de wandelgangen, houden deuren open, laten wel eens iemand voorgaan in de supermarkt, sturen kaartjes met verjaardagen en informeren naar iemands gezondheid als daar aanleiding toe is en helpen als mantelzorger hun ouders van 85 die hulpbehoevend zijn.

Maar, zodra de bel gaat en de vergadering begint,lijkt het soms of normale omgangsvormen vergeten worden. Elkaar laten uitspreken, ho maar. Elkaar beschuldigen, volop. Complimentjes geven gebeurt wel, maar bijna alleen aan iemand die politiek gezien aan dezelfde kant staat. Dat is niet aardig zijn, dat is slijmen. Zo zal de gemiddelde bezoeker van de publieke tribune waarschijnlijk een commissie- of raadsvergadering ervaren. Maar zijn politici zich daarvan bewust? Nee. Dat zijn ze niet. Het is ook niet onaardig bedoeld, het politieke doel heiligt de middelen. Iedereen kent de uitspraken: “Voetbal is oorlog” En: “In voetbal en liefde is alles geoorloofd”. Maar niemand kent de uitspraak: “In voetbal, liefde en politiek is alles geoorloofd” Die kan ook niemand kennen, want die uitspraak heb ik net verzonnen en hij moet maar gauw weer van tafel.

De politici die na 3 maart de nieuwe gemeenteraad gaan vormen van Beverwijk, zullen een nieuw motto moeten kiezen: “Aardig zijn in de politiek? Ja, graag!”Het begint bij een motto, daarna graag spotjes op Radio Beverwijk, advertenties in Dagblad Kennemerland, De Kennemer en De Beverwijker en een filmpje op you tube.En als we er allemaal in gaan geloven, gaat het ook werken. Dan staan we volgend jaar in de krant als meest positieve gemeente van de IJmond, waar respect en vriendelijkheid hoogtij vieren, waar mensen het beste in elkaar naar boven halen en waar het college en gemeenteraad in goede harmonie met elkaar samenwerken voor het beste resultaat van Beverwijk :)